5 Οκτ 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Δ.Α.Σ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ LEDRA MARRIOTT

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,


Το 2012 η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τους εργαζόμενους, υπέγραψε με τους μεγαλοξενοδόχους μείωση μισθών 15%. Τα παραμύθια πώς έσωσε την σύμβαση και τον κλάδο έληξαν το φετινό καλοκαίρι, όταν εκατοντάδες χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι δούλεψαν με μισθούς στα όρια του κατώτατου μισθού ή και κάτω από αυτόν ή παραμένουν απλήρωτοι για όλη τη σεζόν.
Αυτή η εξέλιξη πέρσι οδήγησε τον κλάδο στην Αττική να πραγματοποιήσει ένα σκληρό αγώνα για πολλούς μήνες. Το Συνδικάτο και τα επιχειρησιακά σωματεία, στην συντριπτική τους πλειοψηφία (μαζί και το δικό μας), έδωσαν μάχη να μην περάσει η μείωση. Δεν ήταν όμως παντού αυτός ο αγώνας ίδιος. Σε κάποια ξενοδοχεία καταφέραμε μικρότερη μείωση. Στο Hilton -8%, στο Metropolitan -6,5%, στο Ζαφόλια -13%, στο Λυκαβηττό -12%, και στο Ledra Marriott -9%. Τη μείωση την επέβαλε η υπογραφή της Ομοσπονδίας. Το τελικό ποσοστό της μείωσης ήταν αποτέλεσμα του αγώνα που έγινε και βέβαια απόφαση των ίδιων των εργαζομένων.
Σε κάθε περίπτωση, από όλη αυτή τη διαδικασία αποκτήσαμε για πρώτη φορά εμπειρία, πώς παλεύουμε για ΣΣΕ, πώς διαμορφώνουμε το περιεχόμενό της, ποια τακτική πρέπει να χρησιμοποιούμε, ποιους ελιγμούς πρέπει να κάνουμε. Για πρώτη φορά κάναμε την υπογραφή ΣΣΕ υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων.
Χρειάζεται όμως να δούμε σε ποιο βαθμό επέδρασαν διάφορες δυνάμεις, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Ποιον είχαμε για αντίπαλο, ποιος στήριξε τη θέση των εργαζομένων και τον αγώνα τους.
  • Η κυβέρνηση έδωσε όλα τα εργαλεία στη μεγαλοεργοδοσία για να επιβάλλει ευκολότερα την αδιαλλαξία της (μετενέργεια, μη υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ κ.ά).
  • Η εργοδοσία κατήγγειλε τις ΣΣΕ, εκβίασε με τη μη υπογραφή νέας, προσάρμοσε την τακτική της ανάλογα με το χώρο. Όπου την «έπαιρνε» παρέμεινε αδιάλλακτη, όπου συνάντησε αντίδραση αναδιπλώθηκε και μίκρυνε τη μείωση.
  • Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στην Ομοσπονδία και στο Marriott, αλλά και αλλού, επέλεξαν να παίξουν τη «σουπιά». Στην αρχή έπαιξαν το χαρτί του αγώνα με τη θέση «καμιά μείωση». Κήρυξαν κάνα δυο απεργίες, που υπονόμευσαν συνειδητά και μετά επέλεξαν το ρεαλισμό της εργοδοσίας για να υπογράψουν τις μειώσεις.
Αυτή η πολύτιμη εμπειρία καθόλου δεν θα μας χρησιμεύσει αν δεν απαντηθεί το ερώτημα:
Ήταν οι μειώσεις αναπόφευκτες; Για την εργοδοσία ήταν, αφού μόνο έτσι θα διέσωζε τα κέρδη της, που τα αποκαλούν διαρκώς «βιωσιμότητα των επιχειρήσεων».
Θα μπορούσαν άραγε να «σωθούν» οι επιχειρήσεις τους αν δεν έκαναν μείωση; Η απάντηση ήταν και είναι μία και μοναδική: Ο σκοπός τους δεν ήταν ποτέ η «βιωσιμότητα» των επιχειρήσεων. Ο σκοπός τους είναι η διαρκής αναζήτηση όλο και μεγαλύτερου μέσου ποσοστού κέρδους. Γι’ αυτό και εντατικοποιούν την εργασία ακόμη και σε εποχές ανάπτυξης. Γι’ αυτό και απολύουν, κλείνουν επιχειρήσεις ή τις μεταφέρουν αλλού ακόμη και όταν δεν έχουμε καπιταλιστική κρίση. Για παράδειγμα στην Γερμανία που δεν είναι Ελλάδα, η SIΕMENS απολύει 15.000 εργάτες στοχεύοντας σε κέρδη 6 δις ευρώ, ή στην Ιαπωνία η TOSHIBA απολύει 5.000 εργάτες για τον αντίστοιχο λόγο. Γι’ αυτό ακόμη κι όταν αναγκάζονται να δώσουν αυξήσεις, αυτές είναι ψίχουλα που δεν θίγουν άμεσα ή έμμεσα τα κέρδη τους. Τελικά, γι’ αυτό και την ώρα που στην Ελλάδα η Marriott κλαιγόταν, διεθνώς πανηγύριζε το άνοιγμα δεκάδων χιλιάδων κλινών, μιλώντας για «αστρική χρονιά».


Το ζήτημα που πρέπει σήμερα να μας απασχολήσει είναι ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;
Οι ΣΣΕ λήγουν σε τρεις μήνες. Και η κλαδική και του Marriott.
Φέτος η χρονιά ήταν με ομολογία των ίδιων των ξενοδόχων (ΣΕΤΕ) και της κυβέρνησης όχι μόνο καλή, αλλά χρονιά ρεκόρ σε αφίξεις (17 εκ.) με έσοδα 11,5 δις ευρώ. Θα πει κανείς ότι αυτά τα έσοδα δεν μοιράστηκαν το ίδιο σε όλους τους ξενοδόχους. Αλήθεια είναι. Τα μικρά ξενοδοχεία δεν άντεξαν τον ανταγωνισμό με τους μεγαλοξενοδόχους. Οι μεγάλοι μάζεψαν όλο το χρήμα αφού μπορούσαν να αυξομειώνουν τις τιμές, να αξιοποιούν το all inclusive, να εκμεταλλεύονται μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων κι άρα να έχουν μεγαλύτερα κέρδη. Τα Marriott, στην Ελλάδα και διεθνώς, δεν είναι μικρά ξενοδοχεία. Άλλωστε αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στη δουλειά που είχαμε όλο αυτό το χρόνο, στο πόσο υποφέραμε από την εντατικοποίηση και την πολυαπασχόληση.
Άρα τώρα τί θα κάνουμε;
  • Θα δεχτούμε κι άλλη μείωση; Θα αποδεχτούμε πάγωμα μισθών;
  • Θα περιμένουμε τί θα πει η Ομοσπονδία, που έτσι κι αλλιώς έχει χάσει την αξιοπιστία της;
  • Κι αν πούμε όχι και ζητήσουμε αυξήσεις πώς αυτές θα τις διεκδικήσουμε;
Και πιο κάτω...
  • αν ακόμη πάρουμε μια αύξηση, αρκεί; Αν αυξηθεί κι άλλο το ψωμί, το γάλα, τα καύσιμα, η ΔΕΗ, η φορολογία, το σχολειό των παιδιών μας, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τί θα απομείνει;
Να γιατί νομίζουμε ότι ο όποιος αγώνας κάνουμε πρέπει να έχει πλαίσιο που να απαντά σε κάθε φάση της ζωής μας.
Να γιατί έχει σημασία να μην κλειστούμε στη «γυάλα» μας και να δούμε το ζήτημα στην ολότητα του, όπως άλλωστε το βλέπουν και οι εργοδότες μας.
Χρειάζεται κλαδική ΣΣΕ που να καλύπτει τις απώλειές μας; ΝΑΙ χρειάζεται! Πώς θα το παλέψουμε αν όχι με το σύνολο του κλάδου στην Αττική και σε όλη τη χώρα;
Χρειάζεται επιχειρησιακή ΣΣΕ που να μηδενίσει το 9%; ΝΑΙ χρειάζεται! Πώς θα το πετύχουμε αν δεν το στηρίξουν με αντίστοιχους με μας αγώνες κι άλλα σωματεία στην πόλη, χωρίς τη στήριξη του Συνδικάτου;
Χρειάζεται μέτωπο που να αντιμετωπίσει την επίθεση στο ασφαλιστικό (80 χρόνια δουλειάς για πλήρη σύνταξη στους εποχικούς, ή 40 για όσους τυχερούς θα έχουν ένσημα), τη φοροληστεία με νέους μόνιμους φόρους, τις ιδιωτικοποιήσεις που θα φέρουν νέες αυξήσεις σε υγεία, παιδεία και άλλες δημόσιες υποδομές κι αγαθά; ΝΑΙ χρειάζεται! Πώς θα το πετύχουμε αν δεν αξιοποιήσουμε το μεγάλο μας όπλο την ταξική ενότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ σωματείων και κλάδων;
Χρειάζεται αλλαγή στους συσχετισμούς σε πολιτικό και σε συνδικαλιστικό επίπεδο; ΝΑΙ χρειάζεται! Αλλιώς θα ψηφίζουμε τα κόμματα των εργοδοτών και μετά θα ζητάμε από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να ανατρέψει μια κατάσταση που μόνοι μας επιτρέψαμε να συμβεί. Θα ψηφίζουμε αυτούς τους συνδικαλιστές που μας μειώνουν με υπογραφή τους μισθούς, σπέρνουν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία και μετά θα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα που οι ίδιοι δημιουργήσαμε.
Χρειάζεται να είμαστε ενεργά μέλη των σωματείων μας ή αρκεί να ψηφίζουμε τους εκπροσώπους μας και να απαιτούμε αυτοί να βγάλουν το φίδι από την τρύπα; Χρειάζεται να συμμετέχουμε σε όλες τις δραστηριότητες των σωματείων. Να κάνουμε την κριτική μας στους εκλεγμένους. Να αποφασίζουμε το πλαίσιο πάλης, την τακτική μας, να διαμορφώνουμε τις αποφάσεις μας.
Μα πάνω από όλα χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε τη στρατηγική μας.
Θέλουμε να είμαστε για μια ζωή υποτελείς, δούλοι εμείς και τα παιδιά μας; Ή χρειάζεται να αποφασίσουμε να πάρουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας;
Να καθορίζουμε εμείς κι όχι κάποιοι άλλοι τί, πώς και πού θα παράγουμε σαν εργατική τάξη. Αυτό χρειάζεται!
Να κατανέμουμε τον πλούτο σύμφωνα με τις ανάγκες μας, από μας, για μας!
Να κάνουμε τις διακοπές και την αναψυχή δικαίωμα για όλους τους εργάτες, για όλο το λαό, για να έχουμε όλοι δουλειά.


Αυτά θέτουμε σαν ερωτήματα και σκέψεις στους εργαζόμενους του Ledra Marriott, καλώντας όλους:
  • Να συμμετέχουμε στο Συλλαλητήριο των ταξικών Συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, το Σάββατο 5 Οκτώβρη, 11 πμ στην Ομόνοια.
  • Να είμαστε όλοι την Τετάρτη 9 Οκτώβρη, στις 5 μμ στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, στη Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου για να αποφασίσουμε την πορεία του κλάδου, που είναι και η πορεία η δική μας στο ξενοδοχείο.
  • Να καταδικάσουμε τη φασιστική, εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, που σαν το πιο ακραίο κομμάτι και μηχανισμός του καπιταλιστικού συστήματος, έχει αντίπαλο την εργατική τάξη και το λαό, εκτελώντας τα συμβόλαια θανάτου της μεγαλοεργοδοσίας για λογαριασμό της, τρομοκρατώντας για να περάσουν τα μεροκάματα πείνας, πολεμώντας τα σωματεία και τους πρωτοπόρους εργάτες.
Με τέτοιους όρους πρέπει να αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα αν θέλουμε να έχουμε το μέλλον που αξίζει σε μας και τα παιδιά μας. Αν θέλουμε να εκπληρώσουμε το ρόλο που μας έχει χρεώσει η ιστορία. Την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.



ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (Δ.Α.Σ.)
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ LEDRA MARRIOTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου