30 Σεπ 2014

«Τα vouchers δεν είναι επιλογή, είναι κατάντια»

... Οι «επιταγές εισόδου στην αγορά εργασίας» είναι χωρίς... αντίκρισμα, δηλώνουν στην «Εφ.Συν.» τα μέλη της πρωτοβουλίας «V for Voucher-ades», καθώς -όπως εξηγούν- στο νέο εργασιακό μοντέλο, που σταδιακά οικοδομείται, ο εργαζόμενος αντικαθίσταται από τον ωφελούμενο, τον άνθρωπο χωρίς δικαιώματα...

...Το κάθε ΚΕΚ παίρνει 1.080 ευρώ το κεφάλι για 80 ώρες “κατάρτισης” -που μόνο κατάρτιση δεν το λες- και φορολογείται με 8%. Εχει επιπλέον και μπόνους 300 ευρώ αν ο “ωφελούμενος” παραμείνει έξι μήνες στην επιχείρηση. Εμείς δουλεύουμε συνολικά έξι μήνες και φορολογούμαστε με τριπλάσιο συντελεστή, ενώ φέτος το ποσό είναι ακόμα μικρότερο, με χειρότερους όρους»...

Των Διαλεκτής Αγγελή, Αφροδίτης Τζιαντζή

Νίκος 28 ετών, δύο χρονια άνεργος. Εκανε φέτος αίτηση
Νίκος 28 ετών, δύο χρονια άνεργος. Εκανε φέτος αίτηση
«Ζητείται ωφελούμενος, κάτοχος voucher». Αν είσαι νέος ώς 29 ετών και ψάχνεις για δουλειά, το πιο πιθανό είναι να καταλήξεις σε μια αγγελία όπως κι αυτή. Τη λέξη «εργαζόμενος» καλύτερα να την ξεχάσεις. Αντικαταστάθηκε από τον «απασχολήσιμο», τον «ευέλικτο», τον «καταρτιζόμενο» και πλέον τον «ωφελούμενο». Το νέο υβρίδιο εργαζομένου-ανέργου, χωρίς ασφάλιση, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς καν τον βασικό μισθό και πάνω απ’ όλα χωρίς μέλλον.
Μαρία - 26 ετών. Εκανε αίτηση για voucher φέτος και περσι 
Μαρία – 26 ετών. Εκανε αίτηση για voucher φέτος και περσι
Πάνω από 30.000 άνεργοι, νέοι και νέες 18-24 ετών, εκτιμάται ότι έκαναν αίτηση για τα περίφημα vouchers ή αλλιώς «επιταγές εισόδου στην αγορά εργασίας». Το τελευταίο πακέτο με τα κουπόνια που καλούνται να μειώσουν, έστω προσωρινά, τους ιλιγγιώδεις δείκτες νεανικής ανεργίας επιδοτεί 12.000 νέους ανέργους με λιγότερο από 400 ευρώ τον μήνα για 80 ώρες κατάρτισης σε ΚΕΚ και έξι μήνες «πρακτικής άσκησης» σε ιδιωτική επιχείρηση. Αντίστοιχα, για τις 30.000 θέσεις του προγράμματος voucher για ανέργους 25-29 ετών κατατέθηκαν 60.000 αιτήσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ειδικής Υπηρεσίας Εφαρμογής του υπουργείου Εργασίας.

«Ανακύκλωση της ανεργίας» χαρακτηρίζουν τα προγράμματα voucher οι ίδιοι οι άνεργοι, που οργανώνονται διεκδικώντας αξιοπρέπεια και εργασιακά δικαιώματα. Η πρωτοβουλία «V for Voucher-ades» στήθηκε αυθόρμητα πέρυσι τον Νοέμβριο και στους 10 μήνες δράσης της λειτουργεί ως κόμβος πληροφόρησης και συνέλευση ανέργων και εργαζομένων. Η Κωνσταντίνα, ο Νίκος και η Μαρία είναι μόλις τρεις από τους χιλιάδες άνεργους νέους και νέες που από «ανάγκη και όχι επιλογή» κατέληξαν στα vouchers.

Μαρτυρίες

*Κωνσταντίνα, 24 ετών. Αδιόριστη εκπαιδευτικός. Δούλεψε πέρυσι σε

29 Σεπ 2014

Τι είναι οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις

Σχεδόν 650 Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚοινΣΕπ) δραστηριοποιούνται αυτήν τη στιγμή σε όλη τη χώρα. Το γεγονός ότι στις αρχές του χρόνου ήταν περίπου 400 δείχνει το ρυθμό εμφάνισής τους, καθώς μέσα σε εννέα μήνες αυξήθηκαν πάνω από 60%.
Στην πλειοψηφία τους έχουν προχωρήσει στη σύναψη προγραμματικών συμβάσεων με δήμους για την παροχή υπηρεσιών κατά βάση κοινωνικού χαρακτήρα (παιδικοί σταθμοί, φροντίδα ηλικιωμένων, Πολιτισμός, Αθλητισμός). Ωστόσο, από το νόμο, μια ΚοινΣΕπ μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες σε οποιονδήποτε ιδιώτη ή να ασκεί η ίδια επαγγελματική δραστηριότητα.
Για να ιδρυθεί μια ΚοινΣΕπ απαιτούνται πέντε τουλάχιστον μέλη, που μπορεί να είναι είτε φυσικά πρόσωπα είτε φυσικά και νομικά πρόσωπα (κατά το 1/3). Οι μέτοχοι - μέλη των ΚοινΣΕπ έχουν δικαίωμα να εργάζονται και οι ίδιοι αν θέλουν, αλλά και να προσλαμβάνουν άλλους εργαζόμενους με όποια σχέση εργασίας θέλουν, που σημαίνει ευέλικτες σχέσεις και μισθοί πείνας.
Οι ΚοινΣΕπ νομοθετήθηκαν με τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία» επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με το ν. 4019/2011 («Νόμος Κατσέλη»). Οι θιασώτες της «κοινωνικής οικονομίας» ή του «τρίτου τομέα της οικονομίας» προπαγανδίζουν μια «νησίδα» ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Ως στρατηγική, διαμορφώθηκε στη Διάσκεψη υπουργών Κοινωνικής Πολιτικής των κρατών - μελών του ΟΟΣΑ, τον Ιούνη του 1998.
Η κατεύθυνση, που δόθηκε, ήταν να δημιουργηθεί «το κράτος, το οποίο ρυθμίζει το κοινωνικό περιβάλλον, αντί του κράτους που χορηγεί κοινωνικές παροχές», ενώ υπογραμμίστηκε και η συμβολή της στην «κοινωνική συνοχή». Δηλαδή, το κράτος απλά καθορίζει ποιοι και πώς θα παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες, αφού το ίδιο σταματά να το κάνει. Την «κοινωνική οικονομία» υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ («αλληλέγγυα οικονομία») ως βασική μορφή στην «παραγωγική ανασυγκρότηση» που προτείνει, για την (καπιταλιστική) ανάπτυξη και την ανακύκλωση της ανεργίας.
Οσμιζόμενοι κέρδη, στις ΚΟΙΝΣΕΠ λέγεται ότι «μπαίνουν» και διάφοροι μεγαλοσχήμονες επιχειρηματικών ομίλων και πρώην μεγαλοστελέχη δημοτικών αρχών.
Τυπικά είναι αστικός συνεταιρισμός με κοινωνικό σκοπό και εμπορική ιδιότητα. Διακρίνονται στις:
  • ΚΟΙΝΣΕΠ Ενταξης: Για ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή ατόμων από ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, δηλαδή όσων εμποδίζεται από σωματικά και ψυχικά αίτια ή λόγω παραβατικής συμπεριφοράς. Ατομα με αναπηρίες, εξαρτημένοι ή απεξαρτημένοι από ουσίες, οροθετικοί, φυλακισμένοι, αποφυλακισμένοι, ανήλικοι παραβάτες.
  • Κοινωνικής Φροντίδας: Για παραγωγή και παροχή προϊόντων και υπηρεσιών κοινωνικού προνοιακού χαρακτήρα σε ομάδες πληθυσμού, όπως ηλικιωμένοι, βρέφη, παιδιά, άτομα με αναπηρία ή χρόνιες παθήσεις.
  • Συλλογικού και Παραγωγικού Σκοπού: Για παραγωγή προϊόντων και παροχή υπηρεσιών προς ικανοποίηση αναγκών της «συλλογικότητας» (πολιτισμός, περιβάλλον, οικολογία, εκπαίδευση, παροχές κοινής ωφέλειας, αξιοποίηση τοπικών προϊόντων, διατήρηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων κ.ά.).
Οι πόροι των ΚΟΙΝΣΕΠ αποτελούνται

28 Σεπ 2014

Κοιν.Σ.Επ. απευθύνεται σε ξενοδοχεια και προσφέρει «νόμιμα» ανασφάλιστο προσωπικό.


Ακόμα και ως μέσο για την παροχή ανασφάλιστης («μαύρης») εργασίας σε κάθε είδους εργοδότες μπορούν να λειτουργήσουν οι αποκαλούμενες Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚοινΣΕπ) και μάλιστα με τη βούλα του νόμου! Αυτό επιβεβαιώνει η επιστολή του προέδρου μιας ΚοινΣΕπ, που απευθύνεται σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και ισχυρίζεται ότι μπορεί να προσφέρει με «νόμιμο» τρόπο ανασφάλιστο προσωπικό.
Αποτελεί άλλη μια ψηφίδα στο ισχύον αντεργατικό πλαίσιο και ανοίγει το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερες ανατροπές.
Ταυτόχρονα αποκαλύπτονται οι βαθύτερες στοχεύσεις που υπηρετεί ο τομέας της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας», για τον οποίο, εκτός από τη συγκυβέρνηση, μιλάει με τα πιο θερμά λόγια και ο ΣΥΡΙΖΑ.

27 Σεπ 2014

Παραδίδουν όλο το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) σε μια ιδιωτική εταιρεία.

Η κυβέρνηση με νόμο που ψηφίστηκε στις 10/9 στο 3ο θερινό τμήμα της Βουλής, παρέδωσε σε μια ιδιωτική εταιρία με το όνομα ΕΣΑΝ. Α.Ε. (Εταιρία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων Α.Ε.). τη διαχείριση των χρημάτων του ΕΣΥ καθώς και την κοστολόγηση και την αξιολόγηση όλων των δομών Υγείας.

Ένας από τους βασικούς στόχους του νέου νόμου αποκαλύπτεται στη 2η σελίδα της «αιτιολογικής έκθεσης» που τον συνοδεύει:

«Με τον τρόπο αυτό …αποφεύγεται και η μελλοντική επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, καθώς η ΕΣΑΝ Α.Ε. δύναται να μετεξελιχθεί με γοργούς ρυθμούς σε μια απολύτως βιώσιμη και οικονομικώς αυτάρκη ανώνυμη εταιρία»
Έτσι ωμά και κυνικά η κυβέρνηση δηλώνει πως στόχος του νέου νόμου είναι να σταματήσουν σταδιακά οι νοσοκομειακές δομές να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις που συντηρούνται και βγάζουν κέρδη με βάση την «παραγωγή» τους.

Τα έσοδα των νοσοκομείων – από τα οποία θα εξαρτάται και η ύπαρξη τους – θα περιοριστούν βασικά στα χρήματα που θα δίνουν τα ασφαλιστικά ταμεία και στα χρήματα που θα δίνουν οι ίδιοι οι ασθενείς (για όλα όσα δεν θα καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία – και θα είναι πολλά…)

Σύμφωνα και με ανακοίνωση της ΕΙΝΑΠ[1] για την ΕΣΑΝ ΑΕ. (2/9/2014):

«Συνολικά ως το 2020 σχεδιάζουν ώστε τα νοσοκομεία να είναι πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενα με μηδενική κρατική χρηματοδότηση.»

Παράλληλα, για όσο καιρό το Δημόσιο συνεχίσει να χρηματοδοτεί το ΕΣΥ, η ΕΣΑΝ Α.Ε. στοχεύει να κατευθύνει ένα όλο και μεγαλύτερο μερίδιο αυτών των χρημάτων, όπως και των χρημάτων του ΕΟΠΥΥ και των υπόλοιπων ασφαλιστικών ταμείων προς τις ιδιωτικές κλινικές – και σε βάρος των δημόσιων νοσοκομείων.

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά το νομοσχέδιο και τις συνέπειες του για τους εργαζόμενους και τους ασθενείς:

1. Η προίκα της ΕΣΑΝ

Η ΕΣΑΝ Α.Ε. θα προικοδοτηθεί από το Δημόσιο με 1 εκατ. ευρώ και θα είναι μετοχική εταιρία: θα εκδοθούν 20.000 μετοχές στην τιμή των 50 € η κάθε μια. Οι μετοχές της θα είναι ονομαστικές και μεταβιβαστές (Μέρος Α – άρθρο 7ο του νόμου) δηλαδή θα πωλούνται «στην αγορά», ενώ στο ΔΣ της θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών (Μέρος Α, άρθρο 1ο).

Η κυβέρνηση, δίνοντας τη διαχείριση δημοσίου χρήματος για την Υγεία σε μια ιδιωτική εταιρία στην οποία οι εκπρόσωποι των ιδιωτικών κλινικών θα έχουν αποφασιστικό λόγο, βάζει το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

Από το ΔΣ της ΕΣΑΝ οι ιδιώτες πάροχοι Υγείας θα έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στους δημόσιους πόρους για την Υγεία και θα τους κατευθύνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα.

Πιο σημαντικό είναι ωστόσο ότι μέσω της ΕΣΑΝ δίνεται μελλοντικά η δυνατότητα να περάσει ο έλεγχος ολόκληρου του συστήματος Υγείας της χώρας μας στα χέρια μεγαλοεπιχειρηματιών που θα αποκτήσουν ένα σεβαστό ποσοστό των μετοχών της εταιρίας.

Όπως στα ΜΜΕ, όπου 3 – 4 οικογένειες «κυβερνούν» ανεξέλεγκτα, όπως στα πετρέλαια, στις τράπεζες, στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, κλπ, μια χούφτα μεγαλοκαρχαριών ελέγχουν τα πάντα, έτσι θα γίνει και στην Υγεία. Και μπορούμε εύκολα να φανταστούμε ποιοι θα είναι αυτοί: οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, των φαρμακευτικών βιομηχανιών, των ασφαλιστικών εταιριών – αυτοί θα περάσουν τον έλεγχο του συνόλου της δημόσιας Υγείας στα δικά τους χέρια. Η Υγεία του 99% των Ελλήνων εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων θα αποτελεί αντικείμενο κέρδους για το ιδιωτικό κεφάλαιο!

2. Τα έσοδα της ΕΣΑΝ

Η ΕΣΑΝ. Α.Ε. θα έχει έσοδα:
από τον ΕΟΠΥΥ και τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία για τις «…νοσοκομειακές υπηρεσίες που παρασχέθηκαν προς τους ασφαλισμένους τους…»

από κονδύλια της Ε.Ε. που προορίζονται για την Υγεία

από την διαχείριση των αποθεματικών και των περιουσιακών στοιχείων των νοσοκομείων

από «αμοιβές των υπηρεσιών που η Εταιρία παρέχει, στα δημόσια νοσοκομεία, στις ιδιωτικές κλινικές, στον ΕΟΠΥΥ και στους άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς, για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων που αποστέλλονται από τους φορείς αυτούς» (δείτε στη συνέχεια ποια στοιχεία είναι αυτά.
(Μέρος Α - άρθρο 8ο)

Δηλαδή, οι ιδιώτες μέτοχοι (ιδιοκτήτες) της ΕΣΑΝ θα καθορίσουν τις τιμές των νοσοκομειακών υπηρεσιών έτσι ώστε να απομυζούν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα ασφαλιστικά ταμεία, θα τσεπώνουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια και θα ροκανίσουν τα αποθεματικά και την περιουσία των νοσοκομείων. Και όλα αυτά

ΔΙΕΜΒΟΛΙΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ

...το πιο πρόσφατο επίτευγμά του ισπανού Λουίς ντε Χίντος, υπουργού Οικονομικών του Ραχόι,  είναι η εκτόξευση της ανεργίας στην Ισπανία στο 27% κι η δημιουργία μιας «οικονομίας ξενοδοχείου», όπως χαρακτηρίζεται η αναδυόμενη οικονομική δομή στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας όπου ανθούν οι δουλειές υπηρετριών και σερβιτόρων από την μια και καλοπληρωμένων μάνατζερ από την άλλη, χωρίς να υπάρχει τίποτε στο ενδιάμεσο καθώς όλες οι καλά αμειβόμενες και σχετικά σταθερές θέσεις εργασίας ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό είναι προφανώς το αναπτυξιακό μοντέλο που θέλουν να επιβάλλουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη...



Η Γερμανοποίηση της Ευρώπης προωθείται από την (άκρως επιλεκτική) στρατολόγηση στο άρμα της πολιτικών από την περιφέρεια της Ευρώπης. Απώτερη επιδίωξη είναι η ακύρωση εν τη γεννέσει της κάθε σκέψης συγκρότησης μετώπου των Νοτίων ή των περιφερειακών χωρών, που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την χαλάρωση της σημερινής πολιτικής εξοντωτικής λιτότητας κι επίσης η πρόσδεση των συγκεκριμένων χωρών στη γερμανική πολιτική. Τρία παραδείγματα είναι πολύ χαρακτηριστικά κι αφορούν όχι τους επιτρόπους, αλλά τις τρεις άλλες κορυφαίες θέσεις της ΕΕ. Η επιλογή της 41χρονης ιταλίδας Φεντερίκα Μογκερίνι στη θέση της βαρόνης Κάθριν Άστον εξασφαλίζει μια επιπλέον συνέχεια πέραν της προφανούς: Ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ θα συνεχίσει και την επόμενη πενταετία να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, ελλείψει μιας ισχυρής προσωπικότητας σε μία θέση που σέβεται επετηρίδα και ιεραρχίες, με αποτέλεσμα εκ των πραγμάτων η ευρωπαϊκή διπλωματία να συνεχίσει να ασκείται από τον γερμανό υπουργό Εξωτερικών. Ο διορισμός του πολωνού πρωθυπουργού, Ντόναλντ Τουσκ, στη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αυξάνει τα κίνητρα για να κόψει η Βαρσοβία τους δεσμούς της με τις ΗΠΑ και να ενισχύσει τα νήματα που τη συνδέουν με τις Βρυξέλλες. Κι αν αυτό φαίνεται μακρινό, όσο το δυνατό συντομότερα θα ενδυναμωθούν οι ανερχόμενες σε επιρροή αντι-ρωσικές δυνάμεις στους κορυφαίους θεσμούς της ΕΕ. Στρατηγικής σημασίας επίσης ήταν κι η επιλογή του ισπανού Λουίς ντε Χίντος, υπουργού Οικονομικών του Ραχόι, για τη θέση του προέδρου του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης (Eurogroup). Η ανακοίνωση του ονόματός του έγινε από την ίδια την Μέρκελ, στο πλαίσιο διήμερης επίσκεψής της στην Ισπανία, που τον χαρακτήρισε μάλιστα «εξαίρετο υπουργό Οικονομικών σε μια δύσκολη εποχή». Οι Ισπανοί ωστόσο, κι όχι μόνο, θα τον θυμούνται γι' άλλους λόγους. Για την προϋπηρεσία του για παράδειγμα στην Λίμαν Μπράδερς. Κι αν αυτό ανήκει στο παρελθόν για το πιο πρόσφατο επίτευγμά του που είναι η εκτόξευση της ανεργίας στην Ισπανία στο 27% κι η δημιουργία μιας «οικονομίας ξενοδοχείου», όπως χαρακτηρίζεται η αναδυόμενη οικονομική δομή στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας όπου ανθούν οι δουλειές υπηρετριών και σερβιτόρων από την μια και καλοπληρωμένων μάνατζερ από την άλλη, χωρίς να υπάρχει τίποτε στο ενδιάμεσο καθώς όλες οι καλά αμειβόμενες και σχετικά σταθερές θέσεις εργασίας ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό είναι προφανώς το αναπτυξιακό μοντέλο που θέλουν να επιβάλλουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη, με απαραίτητο συμπλήρωμα τους πακτωλούς στις τράπεζες. Επί Χίντος στο υπουργείο Οικονομικών οι τράπεζες της Ισπανίας έλαβαν 40 δισ. ευρώ!

Δεν είναι λιγότερο ενδεικτικές κι άλλες επιλογές προσώπων που έγιναν για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ό,τι αφορά την κυριαρχία των επιχειρηματικών συμφερόντων και την υπονόμευση των συμφερόντων των πολιτών. Μόνο ενδεικτικά να αναφερθεί η επιλογή του λόρδου Τζόναθαν Χιλ, εκ μέρους της Αγγλίας, ως Επιτρόπου για τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και τις αγορές κεφαλαίου, ο οποίος εργαζόταν ως λομπίστας στο Σίτι. Ή, ο διορισμός του ισπανού Αρίας Μιγκέλ Κανιέτε ως Επιτρόπου για θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής, που είναι μέτοχος, όπως κι η οικογένειά του, σε μεγάλες ενεργειακές εταιρείες. Πρόκειται για ξεκάθαρες περιπτώσεις σύγκρουσης συμφέροντος καθώς το βιογραφικό τους αν κάτι εγγυάται είναι ότι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα εργαστούν για τα συμφέροντα των κλάδων και των επιχειρήσεων απ' όπου μέχρι πρότινος βιοπορίζονταν. Έτσι, στόχοι όπως η ρύθμιση κι η διαφάνεια στον χρηματοπιστωτικό τομέα ή η μείωση της εκπομπής ρύπων από την βιομηχανία παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες...

πηγη

25 Σεπ 2014

Ιεραρχικές σχέσεις μεταξύ κρατών και οργάνων στο εσωτερικό της ΕΕ

...Η συμμαχία της Κομισιόν με τις πολυεθνικές έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία. Όλες οι μεγάλες νομοθετικές και πολιτικές πρωτοβουλίες της, ιστορικά, από την Ενιαία Αγορά και το Ενιαίο νόμισμα, στη Στρατηγική της Λισαβόνας που αντικαταστάθηκε με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020», την απελευθέρωση ενέργειας, τηλεπικοινωνιών κλπ., έχουν σχεδιαστεί σε ομάδες εργασίας αποτελούμενες από τα μεγάλα πολυεθνικά συγκροτήματα της Ευρώπης.
Σημαντικότεροι, ίσως, από τους Επιτρόπους είναι οι Γενικοί Διευθυντές της Κομισιόν που μένουν στο ίδιο πόστο για περισσότερα χρόνια, έχουν πιο συστηματική σχέση με τις πολυεθνικές και η εξάρτησή τους από εκλογικές διαδικασίες είναι ακόμα πιο ασθενής από ότι για τους Επιτρόπους. Οι 22 από τους 37 προέρχονται από πέντε εθνικότητες (Βρετανοί, Γάλλοι, Ιταλοί, Γερμανοί και Ολλανδοί) και φυσικά τις Διευθύνσεις εσωτερικής αγοράς, ανταγωνισμού και εμπορίου βρίσκονται αντίστοιχα ένας Βρετανός, ένας Γάλλος κι ένας Ολλανδός...

 Γ. Βασσάλος



Η κυβέρνηση αρέσκεται να λέει ότι «η Ελλάδα είναι ισότιμο μέλος της ΕΕ». Και η αξιωματική αντιπολίτευση όμως επαναλαμβάνει συχνά ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει σεβαστή ως ισότιμό μέλος της ΕΕ». Υπάρχουν όμως ισότιμα μέλη μέσα στο πολιτικό εποικοδόμημα της ΕΕ;
Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό σε τρεις ενότητες: Α) το γενικό πλαίσιο λειτουργίας της ΕΕ κι έπειτα πρόσφατες αλλαγές που συντελούνται όπως Β) η οικονομική διακυβέρνηση και Γ) η τραπεζική ένωση.
Οφείλουμε να αρχίσουμε εξετάζοντας τους συσχετισμούς μεταξύ των κρατών στα διαφορετικά όργανα της ΕΕ. Είναι επίσης απαραίτητο όμως να δούμε το βαθμό πρόσβασης σε αυτά οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων. Το δεύτερο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί η ΕΕ δεν είναι απλά ένα άθροισμα των αστικών κρατών που την αποτελούν. Είναι ένας οργανισμός που λειτουργεί σα πολλαπλασιαστής της δύναμης του μεγάλου κεφαλαίου μέσα στους κρατικούς μηχανισμούς (συχνά και μέσα στην κατά Γκράμσι κοινωνία των πολιτών) και που περιορίζει δραστικά τις όποιες διαδικασίες και μεθόδους επιρροής είχαν κατακτήσει οι κατώτερες τάξεις μέσα στα κράτη.
Η οικονομική δύναμη της κάθε αστικής τάξης ως κριτήριο πολιτικής δύναμης μέσα στην ΕΕ αποκτά, με την ευκαιρία της κρίσης, αυξημένο ρόλο και θεσμικά, πέρα από τον άτυπο που φυσικά πάντα είχε. Αυτό γίνεται, όπως θα δούμε παρακάτω τόσο μέσω της νέας οικονομικής διακυβέρνησης που θέτει τις υπερχρεωμένες χώρες σε υποδεέστερη θέση, όσο και των αυξημένων αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ΕΜΣ) και των νέων της αρμοδιοτήτων όσο αφορά την επιτήρηση και ανακεφαλαιοποίηση των μεγάλων τραπεζών της Ευρωζώνης.
A. H γενική δομή της ΕΕ
Τα τρία βασικά πολιτικά όργανα της ΕΕ:
1. Το Συμβούλιο των υπουργών και αρχηγών κυβερνήσεων στις διάφορες συνθέσεις του / Το όργανο των 28 κυβερνήσεων
2. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
3. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή / Κομισιόν
Πολύ σημαντικά επίσης και η ΕΚΤ, αλλά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Λουξεμβούργου που ερμηνεύει την εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου.
(1) Ας ξεκινήσουμε από το Συμβούλιο στο οποίο οι ιεραρχικές σχέσεις δομούνται με τον πιο προφανή τρόπο. Πρόκειται για το όργανο που καθορίζει τις πολιτικές προτεραιότητες και γενικές κατευθύνσεις της Ένωσης που στη συνέχεια η Κομισιόν πρέπει να μετατρέψει σε νομοθετικές προτάσεις. Αυτές συχνά περιλαμβάνουν την επέκταση των αρμοδιοτήτων της Ένωσης εις βάρος των κρατών μελών, άλλοτε νομότυπα κι άλλοτε ξεκάθαρα παράτυπα, όπως έγινε με τις δυνάμεις που δόθηκαν στην ΕΕ για τον έλεγχο των προϋπολογισμών, τον έλεγχο του επιπέδου μισθών κλπ.
Κάθε χώρα έχει ψήφους στο Συμβούλιο ανάλογα με το πληθυσμό της. Για την συντριπτική πλειοψηφία των ζητημάτων πλέον αποφασίζει με ενισχυμένη πλειοψηφία. Αυτό σημαίνει ότι οι προτάσεις περνάνε εκτός αν διαφωνούν κράτη που αντιπροσωπεύουν το 22-38% του πληθυσμού της ΕΕ (ανάλογα με τους συνδυασμούς) ή διαφορετικά 13 κράτη. Με βάση το Συμβιβασμό των Ιωαννίνων του 1994 οι ψηφοφορίες πρέπει να αποφεύγονται. Αν κάποιες χώρες σχηματίζουν μειοψηφία μπλοκαρίσματος μια απόφασης πρέπει να το λένε και το ζήτημα αναβάλλεται μέχρι να βρεθεί συμβιβασμός.
Στην πράξη ποτέ στην ιστορία της ΕΕ δε συνασπίσθηκε ένας μεγάλος αριθμός μικρών χωρών για να μπλοκάρουν κάτι ενάντια στη θέληση των μεγάλων χωρών. Οι μειοψηφίες μπλοκαρίσματος δημιουργούνται όταν οι τρεις μεγάλες χώρες – Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία – δεν έχουν βρει συμβιβασμό μεταξύ τους και κάποια από αυτές αποφασίζει να βρει 3-4 χώρες-καλοθελητές για να μπλοκάρει την απόφαση στην οποία διαφωνεί.
Αυτό το κάνει συχνά η Βρετανία με Ολλανδία, Σουηδία και κάποιες ανατολικοευρωπαϊκές χώρες όταν θεωρεί ότι απειλούνται οι αγορές του Σίτυ του Λονδίνου από «υπερβολική ρύθμιση». Το κάνει επίσης η Γαλλία με Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα όταν θεωρεί ότι απειλούνται οι γεωργικές επιδοτήσεις και η Γερμανία όταν απειλείται η Volkswagen κι υπόλοιπες αυτοκινητοβιομηχανίες της από περιβαλλοντικές νομοθεσίες.
Δεν είναι όμως μόνο το μέγεθος των χωρών που μετράει αλλά

ΝΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ..


.....οι τρόποι αντιμετώπισης του ζητήματος της εφαρμογής και επαναφοράς της εργατικής νομοθεσίας (οκτάωρη απασχόληση, συμβάσεις αορίστου χρόνου, λειτουργία των συλλογικών συμβάσεων κλπ.), μπορεί να επιχειρηθεί να διασφαλιστούν από μια πρώτη ματιά, με δύο μορφές : Από τη μια πλευρά με την αποκατάσταση της λειτουργίας ενός πυκνού δικτύου αρχών επιθεώρησης της εργασίας, που να ελέγχουν την εφαρμογή των συλλογικών και ατομικών εργατικών ρυθμίσεων. – Από την άλλη πλευρά, με την ενεργοποίηση των όσων εργατικών σωματείων έχουν απομείνει όρθια, που με την παρέμβασή τους στο επιχειρησιακό ή κλαδικό επίπεδο, να επιβάλλουν την λειτουργία των κανόνων του εργατικού δικαίου....

Του ΑΝΕΣΤΗ ΤΑΡΠΑΓΚΟΥ

Όσο περισσότερο προσεγγίζει η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης της Αριστεράς, με κύριο κορμό ή και αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο περισσότερο γίνονται ορατές οι αντιφάσεις και οι δυσχέρειες που πρόκειται εκ των πραγμάτων να έρθουν στην επιφάνεια από την αντικειμενικά διαμορφωμένη οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Αυτό με δεδομένο το γεγονός ότι στη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας, η κρίση υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου και η εφαρμογή των πολιτικών των μνημονίων, έχουν προκαλέσει μια κατάσταση κοινωνικού ολοκαυτώματος στις λαϊκές εργαζόμενες τάξεις, με αποτέλεσμα τη ριζική τροποποίηση του ταξικού συσχετισμού των δυνάμεων προς όφελος του επιχειρηματικού κεφαλαίου και σε βάρος της μισθωτής εργασίας. Η κύρια έκφραση της επιβολής των δυνάμεων της επιχειρηματικής εργοδοσίας, πέραν όλων των άλλων μεταλλάξεων που επισυνέβησαν στο εργατικό δίκαιο, αφορά την εκτίναξη της ανεργίας από το 8% (2008) στο σημερινό 28%, με την μαζική εκκαθάριση (κλείσιμο) εκατοντάδων εργοστασίων που εμφάνιζαν χαμηλή αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων τους και σημαντικά ζημιογόνα αποτελέσματα.

Αναδεικνύεται έτσι πρωτίστως το ζήτημα της δυναμικής και εξελισσόμενης σχέσης ανάμεσα στις ρυθμίσεις ανάταξης
(που σε μεγάλο βαθμό έχει πλήρως καθαιρεθεί) από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και στους δυσμενέστατους κοινωνικούς συσχετισμούς των δυνάμεων που έχουν αναδειχθεί στην παραγωγική πραγματικότητα του ιδιωτικού κυρίως τομέα της καπιταλιστικής οικονομίας. Γιατί βέβαια η σημασία και η σπουδαιότητα αυτών των προοδευτικών και δημοκρατικών εργατικών ρυθμίσεων καλείται να βλαστήσει σε ένα κοινωνικό έδαφος που χαρακτηρίζεται από φαινόμενα «παράλυσης» της εργατικής τάξης, τόσο εξ αιτίας του απολυταρχισμού του διευθυντικού δικαιώματος του κεφαλαίου, όσο και από τις μεταλλάξεις των εργασιακών σχέσεων που έχει επιφέρει η μνημονιακή πολιτική, καθώς και της παραφθοράς και αποψίλωσης των εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Αυτή η εκ των πραγμάτων αντίφαση και ένταση μεταξύ κυβερνητικών νομικών ρυθμίσεων και συσχετισμού των δυνάμεων, προέρχεται πρωταρχικά από την νίκη του κεφαλαίου επί της εργασίας που εκφράστηκε με την υπερμεγέθη ανεργία. Προφανώς βέβαια έχουν συνεργήσει και άλλοι παράγοντες, όπως ο υπονομευτικός ρόλος του εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι συνεχείς κατασταλτικές δράσεις των κρατικών αστυνομικών μηχανισμών (επιστρατεύσεις απεργών, σπάσιμο απεργιών από την ισχύ των ΜΑΤ, δικαστικές αποφάσεις κήρυξης κινητοποιήσεων ως παράνομων και καταχρηστικών κλπ.), οι αλλεπάλληλες αντεργατικές ρυθμίσεις των εφαρμοστικών μνημονιακών νόμων όπως η ελαστικοποίηση της οκτάωρης απασχόλησης, η μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, η έγκριση ομαδικών απολύσεων, η κατάργηση του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών συμβάσεων κ.ά. Ωστόσο η καθοριστική παράμετρος της διαμόρφωσης του δυσμενέστατου συσχετισμού των δυνάμεων ήταν και συνεχίζει να είναι η μαζική ανεργία που

19 Σεπ 2014

Ανακοίνωση για το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη και το δίμηνο αγωνιστικό πρόγραμμα του Συνδικάτου

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Δεν υπάρχει χώρος δουλειάς που να μην μας «στραγγίζουν» με σκληρή δουλειά, χωρίς σταματημό. Δεν υπάρχει ξενοδοχείο, καζίνο, καφέ, εστιατόριο ή catering που να μην εφαρμόζονται τα αντεργατικά μέτρα που πήραν για λογαριασμό τους όλες οι κυβερνήσεις.

Ο τζίρος και τα κέρδη των μεγάλων ομίλων τα δυο τελευταία χρόνια, δεν μπορούν να μετρηθούν. Τα 26 δις ευρώ βγήκαν από τον ιδρώτα των εργαζομένων του κλάδου, από τις απολύσεις χιλιάδων συναδέλφων, από την απληρωσιά και την ανασφάλιστη δουλειά.

Τώρα που έρχεται χειμώνας, τους περισσότερους μας περιμένει η ανεργία χωρίς επίδομα, ή τα ψίχουλα για τρεις μήνες. Οι λιγότεροι που θα έχουμε δουλειά θα υποστούμε ακόμη μεγαλύτερη εντατικοποίηση, νέες απληρωσιές, ανασφάλεια και άγχος αν θα δουλέψουμε και την επόμενη μέρα.

Η κυβέρνηση και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα προετοιμάζουν νέο γύρο επίθεσης στη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, με σκοπό να σαρώσουν ότι απέμεινε από τις κατακτήσεις μας.

Είναι, λοιπόν, ώρα ατομικής και συλλογικής ευθύνης!

 Ξενοδοχοϋπάλληλοι και επισιτιστές, εργαζόμενοι στα καζίνο και στα cetering, σερβιτόροι και μάγειροι, καμαριέρες και καθαρίστριες, λαντζέρηδες και μπουφετζήδες,

η επίθεση μας αφορά όλους, αφορά κάθε εργατική οικογένεια!

 Να δώσουμε ΤΩΡΑ αποφασιστική, μαχητική απάντηση, στη νέα σκληρή σύγκρουση με τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας, την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμμετέχοντας μαζικά στο δίμηνο αγωνιστικό πρόγραμμα του κλάδου και στη Γενική Συνέλευση στις 15 Οκτώβρη

Κανείς έξω από αυτόν τον αγώνα

Να μπουν στη μάχη οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι του κλάδου, οι εποχικοί, που οδηγούνται στην εξαθλίωση χωρίς επιδότηση, είτε με 360 ευρώ για ένα τρίμηνο. Όσοι ζούμε με 4.000€ το χρόνο. Οι νέοι, τα παιδιά μας, που οδηγούνται στα πεντάμηνα και κακοπληρωμένα ανασφάλιστα προγράμματα, που προσφέρουν τζάμπα δουλειά στους μεγαλοξενοδόχους.

Να δώσουμε τη μάχη όσοι δουλεύουμε στον επισιτισμό με 586€, όλοι εμείς που είδαμε τον μισθό μας να μειώνεται, όλοι όσοι μας έχουν απλήρωτους για μήνες. Όσοι εξαναγκαζόμαστε να εργαστούμε σε συνθήκες μαύρης εργασίας χωρίς ένσημα, όλοι εμείς που δουλεύουμε χωρίς μέτρα ασφάλειας, χωρίς να πληρωνόμαστε ρεπό και υπερωρίες.

Στη μάχη αυτή χωράνε οι συνάδελφοι και συναδέλφισσες από τα δουλεμπορικά συνεργεία, οι εξτρά, όσοι περιμένουν πάνω από ένα τηλέφωνο για να μάθουν πότε και πόσο θα δουλέψουν, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα.

Μαζί μας πρέπει να είναι και οι σπουδαστές των σχολών του κλάδου, οι νέοι που είτε ως μαθητές-πρακτικάριοι, είτε σαν εργαζόμενοι αποτελούν το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι της τάξης μας.

Δεν υπάρχει περιθώριο για αναμονή!

Όσοι μιλούν για «ανάπτυξη» καθόλου δεν υπολογίζουν τις δικές μας ανάγκες, παρά μόνο να αβγατίσουν τα κέρδη των μονοπωλίων.

Οι κατακτήσεις που είχαμε στο παρελθόν ήρθαν μέσα από σκληρούς αγώνες. Ποτέ και πουθενά δε μας χαρίστηκε τίποτα, από καμιά κυβέρνηση. Οι Συλλογικές Συμβάσεις, τα βαρέα, η κανονική άδεια, τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, το 5ήμερο, το 8ωρο, όλα αυτά και πολλά άλλα κατακτήθηκαν με θυσίες, μέσα από σκληρές και ανυποχώρητες μάχες Και τώρα μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει. Δεν υπάρχουν σωτήρες!

Δεν πρέπει να υπάρξει καμιά αποδοχή της σημερινής κατάστασης.

Η απογοήτευση, ο φόβος, η μοιρολατρία, η αυταπάτη ότι τα χειρότερα πέρασαν, που καλλιεργούν η ΓΣΕΕ και η Ομοσπονδία οδηγούν εμάς τους εργαζόμενους μακριά από το να διεκδικήσουμε το δίκιο μας.

Κόντρα σε αυτές τις λογικές, στην ηττοπάθεια που σπέρνουν να μπούμε στη μάχη όλα τα σωματεία του κλάδου. Να σηκώσουμε μπόι απέναντι στον κάθε εργοδότη και γίνουμε μια γροθιά απέναντι στον κοινό αντίπαλο: την εξουσία των μονοπωλίων, τα πολιτικά και συνδικαλιστικά τους στηρίγματα. Όλους αυτούς που πότε σαν χειροκροτητές κυβερνήσεων, πότε σαν ακομμάτιστοι, πότε με νέες προβιές θέλουν να ξεγελάσουν, να κοροϊδέψουν, εξυπηρετώντας τελικά τα συμφέροντα των αφεντικών τους.

Να παλέψουμε όλοι μαζί για μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, για δωρεάν υγεία, παιδεία και καθολική ασφάλιση.

Να ορθώσουμε τείχος προστασίας για τους άνεργους.

Κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία, με επίδομα ανεργίας στα 600 €.
Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος.
Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης
Να ορίσουμε ΕΜΕΙΣ τη ζωή μας και το μέλλον μας.

Να υπογραφεί άμεσα η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση με επαναφορά στα 751 € βασικό μισθό, ως βάση για αυξήσεις στις κλαδικές ΣΣΕ.
Εδώ και τώρα ΥΠΟΓΡΑΦΗ Συλλογικής Σύμβασης στον Επισιτισμό και στα Ζαχαρώδη με επαναφορά των βασικών μισθών και δικαιωμάτων στα επίπεδα του 2012
Τοπική Κλαδική ΣΣΕ στα ξενοδοχεία, με αυξήσεις και κάλυψη των όλων των απωλειών
Κάτω τα χέρια από το 8ωρο και το 5ήμερο
Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νομοί.
Όχι στον ΕΝΦΙΑ και τη φοροληστεία
Η παραπέρα επιδείνωση των συνθηκών ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης και μείωσης των συντάξεων είναι ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ!

Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών
Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία.
Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που επηρεάζουν την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις.
Καμιά σύνταξη κάτω από 600 €.
Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος.
Επαναφορά του εφάπαξ στα επίπεδα πριν από τη μείωση. Όχι στην μετεξέλιξη του ΤΑΠΙΤ (πρώην ΤΑΞΥ) σε επαγγελματικό ταμείο.
Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
Να συνεδριάσουν άμεσα όλα τα επιχειρησιακά σωματεία.
Να παρθούν αποφάσεις από τα κάτω.
Να γίνουν όλοι οι χώροι δουλειάς κάστρα αντίστασης για να ξεκινήσει η αντεπίθεση με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.


 4 ΟΚΤΩΒΡΗ 2014 – 4ωρη στάση εργασίας (11πμ-3μμ) όλοι στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ – 11πμ στην Ομόνοια, προετοιμάζουμε το συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη.

15 ΟΚΤΩΜΒΡΗ Γενική Συνέλευση του κλάδου.


1η ΝΟΕΜΒΡΗ 2014 – Πανελλαδικό Συλλαλητήριο ΠΑΜΕ 12πμ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ.



.

17 Σεπ 2014

Όταν μια ανύπαντρη μητέρα "απειλεί" τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία τζόγου στον πλανήτη

Όταν μια ανύπαντρη μητέρα "απειλεί" τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία τζόγου στον πλανήτη
Στα 34 της η Cloee Chao, ανύπαντρη μητέρα δυο κοριτσιών,  έχει καταφέρει να τη γνωρίσει όλος ο κόσμος και να την τρέμουν οι δισεκατομμυριούχοι επιχειρηματίες των μεγαλύτερων καζίνο στον κόσμο.
Το 2012 εργαζόταν σε ένα από τα καζίνο της αλυσίδας  Macau. Όπως θυμάται η κάπνα εκεί μέσα ήταν τόσο έντονη, ώστε κάποια στιγμή άρχισε να έχει σοβαρά προβλήματα υγείας. “Το σάλιο μου είχε γίνει μαύρο από τον καπνό που εισέπνεα”, λέει.  “Δεν μπορούσα να σταματήσω να βήχω. Τρομοκρατήθηκα. Αν πέθαινα τι θα γίνονταν οι κόρες μου;”.
Από εκείνη τη στιγμή

16 Σεπ 2014

ΣΕΤΕ και «lobbying».



Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, Ανδρέας Ανδρεάδης, ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, και η υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη.

Ο Ανδρέας Ανδρεάδης, πρόεδρος του ΣΕΤΕ, αποτελεί,  «προνομιακό συνομιλητή» τόσο των εκ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ αρμοδίων για το «μοίρασμα» σημαντικών κονδυλίων όσο και των επιτελών της Task Force και της τρόικας στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστική είναι, άλλωστε, η «επιτυχημένη» δραστηριότητά του τα τελευταία χρόνια. Ο ΣΕΤΕ αναγνωρίστηκε ως θεσμικά ισοδύναμος κοινωνικός εταίρος, αποκτώντας πρόσβαση στους πόρους του «Ενιαίου Λογαριασμού για την Εφαρμογή Κοινωνικών Πολιτικών», ύστερα από προσωπική παρέμβαση του Μπομπ Τράα, άλλοτε εκπροσώπου του ΔΝΤ στην Ελλάδα. Η δυνατότητα αυτή εξασφαλίζει στον ΣΕΤΕ ένα εκατομμύριο ευρώ ετησίως, ενώ «τρέχει» και η πρόσβαση σε προγράμματα ΕΣΠΑ για την ανεργία των νέων, εξασφαλίζοντας και πάλι δεκάδες εκατομμύρια.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με πληροφορίες, ο ΣΕΤΕ εξασκείται σε «lobbying», (ο όρος αναφέρεται όταν πιέζονται βουλευτές,  διοικητές τραπεζών, και Δ.Ε.Κ.Ο., διευθυντές υπουργείων και οργανισμών σε όλη την υφήλιο για την νομοθέτηση υπέρ επιχειρησιακών συμφερόντων),
 ώστε να εισαχθούν ευνοϊκές για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ρυθμίσεις για μαθητευόμενους και κακοπληρωμένους εργαζόμενους σε τουριστικές μονάδες, ενώ το Ινστιτούτο του συμμετέχει στις ομάδες εργασίας για τη νέα αντεργατική «μαθητεία». Επιπρόσθετα, στις «επιτυχίες» του Συνδέσμου συγκαταλέγεται η εξασφάλιση συμμετοχής σε πλείστα προγράμματα που αφορούν «συμφέρουσες» ρυθμίσεις, όπως μεγάλες φοροαπαλλαγές και αποφυγή καταβολής εργοδοτικών εισφορών.

πηγή


14 Σεπ 2014

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΜΗΝΟ (ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ-ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2014)


Εισήγηση συνεδρίασης της Κεντρικής Διοίκησης του Συνδικάτου.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Στην σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Διοίκησης του Συνδικάτου συζητάμε το πρόγραμμα δράσης του επόμενου δίμηνου με στόχο την προετοιμασία του κλάδου για να δώσουμε αποφασιστική μαχητική απάντηση, στη νέα σκληρή σύγκρουση με τους σχεδιασμούς και την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτή υλοποιείται από το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο.

Να κατανοήσουμε ότι όταν λέμε προγραμματισμό της δράσης μας εννοούμε τα μέτρα, τις πρωτοβουλίες που χρειάζεται να πάρουμε, ώστε να δημιουργούμε προϋποθέσεις προκειμένου σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να έχουμε αποτελέσματα στους στόχους που βάζουμε σαν ταξικό κίνημα.
Ο σχεδιασμός πρέπει να γίνει με βάση όσα έχουμε επεξεργαστεί το προηγούμενο διάστημα, τις αποφάσεις των Γενικών μας Συνελεύσεων, τα συμπεράσματα από τις μεγάλες μάχες που έχουμε δώσει.
Χρειάζεται να κεντράρουμε στα σοβαρά μέτωπα πάλης που μας απασχολούν:
1. συλλογικές συμβάσεις,
2. μέτρα προστασίας των ανέργων
3. ασφαλιστικό.
Χρειάζεται όμως να δώσουμε ιδιαίτερο βάρος και στα

9 Σεπ 2014

Σκοτεινή Τριάδα» και εργασιακές συμπεριφορές



Η αισιοδοξία, η ακεραιότητα και η αυθεντικότητα μπορούν να προβλέψουν την ευεξία, την ευτυχία και τη χαρά των ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά, ο ναρκισσισμός, ο Μακιαβελισμός και η ψυχοπάθεια, έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν την αρνητική ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι Μακιαβελικοί έχουν την τάση να εκδικούνται τους άλλους και να λένε συχνότερα και ευκολότερα ψέματα σε συγγενείς, φίλους και συναδέλφους. Οι ναρκισσιστές, όταν βλέπουν να απειλείται το εγώ τους, γίνονται επιθετικοί και εκδικητικοί. Όσον αφορά στους ψυχοπαθητικούς, αυτοί μπορεί να σχετίζονται με διάφορες μορφές εγκληματικότητας, όπως είναι η σεξουαλική παρενόχληση και ο φόνος. Αυτά τα τρία συμπεριφοριστικά χαρακτηριστικά, συνδυαστικά μαζί, διαμορφώνουν αυτό που ονομάζεται «Σκοτεινή Τριάδα»
Συγκεκριμένα, οι απόψεις των Μακιαβελικών για την ευπιστία των άλλων και την αδυναμία τους να αντιλαμβάνονται τα δικαιώματά τους, τους οδηγεί σε συμπεριφορές χειραγώγησης και εκμετάλλευσης. Η παραφουσκωμένη εντύπωση που έχουν οι ναρκισσιστές για τον εαυτό τους, σε συνδυασμό με την ψευδαίσθηση για την ανωτερότητά τους, τους δημιουργεί την επιθυμία να αναρριχώνται από μόνοι τους και να εμφανίζουν συμπεριφορές που αποζητούν την προσοχή και το ενδιαφέρον των άλλων. Όσον αφορά σε κείνους που η ψυχοπάθεια είναι υψηλή, η απαξία για τους κοινωνικούς κανόνες και την ευνομία, τους οδηγεί σε αντικοινωνική συμπεριφορά. Και τα τρία παραπάνω χαρακτηριστικά, εμπεριέχουν σε ένα βαθμό τη μοχθηρία, η οποία άμεσα επηρεάζει τη διαπροσωπική συμπεριφορά.
Παρόλο που ο Μακιαβελικός, ο ναρκισσιστής και ο ψυχοπαθητικός διαφέρουν μεταξύ τους στον τρόπο και στη μορφή που εμφανίζεται η συμπεριφορά τους, η βασική τους στρατηγική είναι- είτε εμφανής είτε συγκαλυμμένη- η εκμετάλλευση του περίγυρού τους. Το κάθε ένα από τα τρία χαρακτηριστικά έχει τη δική του επίδραση στην εργασιακή συμπεριφορά, που είναι σημαντική και ως επί το πλείστον, συντριπτική.
Οι Μακιαβελικοί εμφανίζουν

Η κοινωνία - θύμα του οικονομικού εγκλήματος

Το οικονομικό έγκλημα, παρόλο που συνήθως δεν έχει ανθρώπινα θύματα, στρέφεται εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας, τονίζει μιλώντας στοtvxs.gr ο συγγραφέας του βιβλίου «Στα ίχνη του οικονομικού εγκληματία», Γιάννης Μάρκοβιτς. Ο διδάκτορας Εργασιακής και Οργανωσιακής Ψυχολογίας και οικονομικός επιθεωρητής στο υπουργείο Οικονομικών, εξηγεί ποιες είναι οι πιο συχνές μορφές οικονομικού εγκλήματος, από τη φοροδιαφυγή και την πολιτική διαφθορά ως τα εγκλήματα λευκού και ερυθρού κολάρου, καθώς και τα χαρακτηριστικά του οικονομικού εγκληματία.

Πώς ορίζεται το οικονομικό έγκλημα;
Αν και δεν υπάρχει ένας και μοναδικός ορισμός για το οικονομικό έγκλημα, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια ιδιαίτερη μορφή του εγκλήματος το οποίο έχει καταρχήν οικονομικό περιεχόμενο, διαπράττεται από άτομο ή ομάδα ατόμων ή από έναν ολόκληρο οργανισμό, αλλά ακόμα και από ένα κράτος. Το έγκλημα αυτό είναι σε βάρος είτε ενός ατόμου είτε ενός συνόλου, μιας επιχείρησης ή οργανισμού, καθώς και ολόκληρης της κοινωνίας. Το ιδιαίτερο του χαρακτηριστικό είναι ότι δεν ενέχει βία, με την έννοια του αίματος και της απώλειας ανθρώπινων ζωών. Το βασικό του κίνητρο είναι η απόκτηση παράνομου οικονομικού οφέλους. Δεν έχει επίσης τα ίδια χαρακτηριστικά με το κοινό ποινικό έγκλημα, το αποκαλούμενο έγκλημα του δρόμου.

Κάτω από αυτό τον ορισμό, στο βιβλίο σας αναφέρετε επιμέρους κατηγορίες οικονομικών εγκλημάτων..
Ναι, οι βασικές κατηγορίες οικονομικού εγκλήματος είναι η διαφθορά, η απάτη, η κλοπή, η χειραγώγηση, η κατάχρηση, η υπεξαίρεση, η πλαστογραφία, η λαθρεμπορία και οι μεγάλες φορολογικές παραβάσεις και απάτες.

Εντάσσεται στο οικονομικό έγκλημα και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος;
Το ξέπλυμα μαύρου χρήματος είναι

Κάλεσμα στην ανοιχτή συνεδρίαση της Κεντρικής Διοίκησης

ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΤΑ ΜΕΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ, ΤΑ ΜΕΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ     
             ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ
Σας καλούμε να προσέλθετε την Πέμπτη 11 Σεπτέμβρη 2014 στην ανοιχτή συνεδρίαση της Κεντρικής Διοίκησης του Συνδικάτου, που θα γίνει στις 5 μμ στα γραφεία του στην οδό Γλάδστωνος 3, στην Ομόνοια, στον 7ο όροφο.
Τα θέματα της ημερήσιας διάταξης είναι:
  1. Το πλαίσιο πάλης του Συνδικάτου
  2. Σχεδιασμός δράσης για το επόμενο δίμηνο.
  3. Προγραμματισμός κινητοποιήσεων για το διεκδικητικό πλαίσιο του Συνδικάτου
  4. Ενημέρωση
 Ο ΠρόεδροςΠαπαγεωργίου Νίκος                                                                         
Ο Γ.Γ.Τάκας Νίκος