ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ (Κατσώτης) ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ

Συνεχίζουμε με την με αριθμό 137/15-10-2013 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή Β΄ Αθηνών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Χρήστου Κατσώτη προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, σχετικά με το επίδομα ανεργίας των εποχιακά εργαζομένων.

Κύριε Κατσώτη, έχετε το λόγο.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υφυπουργέ, είναι γνωστό ότι χθες στο νομοσχέδιο με τίτλο «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και άλλες διατάξεις» συζητήθηκε τροπολογία για το επίδομα ανεργίας στους εποχιακά εργαζόμενους. Η επίκαιρη ερώτησή μου έχει το ίδιο θέμα συζήτησης. Επιτρέψτε μου, όμως, επειδή προηγήθηκε αυτή η τροπολογία να αλλάξω, να τροποποιήσω το περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησής μου και να αναφερθώ ακριβώς σε αυτά που ειπώθηκαν χθες στη λύση που έρχεστε να δώσετε στο θέμα.

Θέλουμε να τονίσουμε, κύριε Υφυπουργέ, από την αρχή ότι με την τροπολογία αυτή κατ’ αρχάς, δεν καταργείται η ρύθμιση που προβλέπει ο νόμος 3986/2011, ο οποίος βάζει αυτές τις προϋποθέσεις. Δεύτερον, δεν επαναφέρεται το επίδομα ανεργίας στα επίπεδα πριν του ν. 3986/2011. Τρίτον, θεσπίζεται μικρότερη διάρκεια επιδότησης. Τέταρτον, η πρόβλεψη ότι όσους έχουν από εκατόν πενήντα έως εκατόν εβδομήντα εννιά ημέρες ασφάλισης, ότι δύναται να εφαρμοστεί η ρύθμιση της επιχορήγησης των τριών μηνών με την προϋπόθεση της αμετάκλητης έγγραφης δήλωσης στον ΟΑΕΔ, σημαίνει γενίκευση της μείωσης του χρόνου επιδότησης των ανέργων.

Πρέπει να επισημάνουμε, κύριε Υφυπουργέ, ότι από το 1.018.990 εγγεγραμμένους ανέργους θα επιδοτούνται μόλις οι 138.142 άνεργοι, δηλαδή το 13,5%, με ύψος επιδόματος 361 ευρώ.

Με την ρύθμιση του ν. 3986/2011 μειώνονται ακόμα περισσότερο οι επιδοτούμενοι και αυτό είναι γνωστό. Με την τροπολογία που κατατέθηκε χθες και όπως φαίνεται αποδέχεστε ως Κυβέρνηση, δεν αντιμετωπίζεται, κύριε Υφυπουργέ, η προστασία των άνεργων.

Ο ΟΑΕΔ έχει μετατραπεί σε εργαλείο επιχορήγησης των εργοδοτών. Τα προγράμματα που «τρέχουν» είναι πολλά. Ο μηχανισμός αυτός του Οργανισμού έχει συμβάλει στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και βέβαια στη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, που είναι ένας κύριος στόχος όλων των μέτρων, των αναδιαρθρώσεων που παίρνει η Κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα με μεγάλη ένταση, λόγω και της κρίσης.

Θα αναφερθώ παρακάτω, στη δευτερολογία μου στα υπόλοιπα ζητήματα, πάνω στα οποία θα ήθελα την άποψή σας.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Από πού να ξεκινήσω; Θα ξεκινήσω από το ότι το επίδομα είναι 360 ευρώ, το βασικό και 10% για κάθε παιδί. Εξαρτάται από την οικογενειακή κατάσταση.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ: Ναι, 360 ευρώ.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας): Το λέω αυτό γιατί αν κάνεις ένα υπολογισμό για το κόστος, για να βρεις τα χρήματα, πρέπει να τα βρεις για όλα που δίνονται, όχι μόνο για τα 360 ευρώ.

Εμείς υπολογίσαμε και προβλέψαμε, αποδεχόμενοι την τροπολογία, τα αναγκαία χρήματα για να είναι ολόκληρο το επίδομα ανεργίας μαζί με τις προσαυξήσεις λόγω της οικογενειακής κατάστασης.

Δίνεται μια λύση που αφορά καθαρά τους εποχιακά εργαζόμενους υπολογίζοντας αυτοτελώς κάθε χρόνο τις ημέρες εργασίας, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν το πλαφόν για την προηγούμενη πενταετία. Και λέω πενταετία, γιατί για να πάρεις επίδομα τον πέμπτο χρόνο, βάσει του γενικότερου κανόνα που υπάρχει, λογαριάζεις τα ημερήσια επιδόματα ανεργίας της προηγούμενης τετραετίας. Εάν, για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος έχει λάβει τετρακόσια ημερήσια επιδόματα ανεργίας την προηγούμενη τετραετία, δεν δικαιούται καθόλου. Εάν, όμως, έχει λάβει τριακόσια ογδόντα ημερήσια επιδόματα ανεργίας, για παράδειγμα, δικαιούται είκοσι. Άρα, σε διάστημα πενταετίας, είναι τα τετρακόσια.

Είναι παραπειστικός ο τίτλος της τετραετίας, όπως αναφέρεται, γιατί δεν λαμβάνει υπ’ όψιν ότι έχουμε άλλη μια χρονιά. Στην πενταετία, λοιπόν, ουσιαστικά υπάρχει μία αντιστοίχηση και πράγματι δεν ανατρέπεται το ανώτερο πλαφόν.

Ας δούμε, όμως, τι κάνουμε εμείς. Αντί φέτος ή του χρόνου να μην πάρει ένας εργαζόμενος καθόλου επίδομα ή να μην πάρει το 25% και την τρίτη, την τέταρτη και την πέμπτη χρονιά να δικαιούται τους πέντε μήνες, κάναμε μια ανακατανομή στα έτη και φέρνουμε μπροστά αυτή τη δαπάνη, ούτως ώστε να έχει μια ελάχιστη ενίσχυση αυτός ο οποίος εργάζεται πέντε και έξι μήνες, ακόμα και αυτός που εργάζεται επτά μήνες και τέσσερις μέρες. Διότι δεν μπορείς να του πεις ότι για την ανεργία που έχεις μέχρι τώρα, θα σου δώσω το επίδομα μετά από τρία χρόνια. Αυτή, λοιπόν, είναι η απλή ορθολογική και οικονομικά εφικτή λύση που δώσαμε. Τρεισήμισι μήνες μαζί με το δώρο για το επίδομα των εποχιακά εργαζομένων που δεν είναι μόνο οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, αλλά πολλές κατηγορίες εργαζομένων.

Εάν τα επόμενα χρόνια, του χρόνου ή την άλλη χρονιά υπάρξει αλλαγή των δεδομένων, ούτως ώστε να υπάρξει δυνατότητα για περισσότερη ενδυνάμωση αυτού του θεσμού, τότε νομίζω ότι θα υπάρξει πεδίο δόξης λαμπρό για να το συζητήσουμε και να συμβάλλουμε όλοι, ο καθένας από τη θέση του, προκειμένου να το βελτιώσουμε.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)

Όμως, σήμερα με τη μηδενική πρόβλεψη που υπήρχε, λόγω του νόμου που είχε ψηφιστεί, δεν υπήρχε η δυνατότητα για να υπάρχει μεγαλύτερο οικονομικό ποσό και να καλυφθεί ο εργαζόμενος για περισσότερο διάστημα.

Θέλω να τονίσω ότι υπήρχε ένα αρχικό θέμα που αφορούσε ακριβώς τους εποχιακά εργαζόμενους. Εάν ένας εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης με οκτώ χρόνια προϋπηρεσίας έπεφτε στην ανεργία, έπαιρνε δώδεκα μήνες επίδομα ανεργίας. Εάν πάλι ήταν ένας εποχιακά εργαζόμενος για οκτώ χρόνια από έξι μήνες, έπαιρνε δώδεκα με σαράντα οκτώ. Υπήρχε μια αντινομία. Βέβαια, αυτό έχει άλλη λογική και πραγματική βάση, διότι η εργασία δεν είναι συνεχής.

Πήγαν να αντιμετωπίσουν, λοιπόν, ένα θέμα και έφτασαν σε ένα άκρο το οποίο εμείς σήμερα, αυτές τις μέρες, με την έγκριση της Βουλής –ελπίζω την Τρίτη- το αντιμετωπίζουμε και το βάζουμε σε μία νέα βάση.

Όμως, μακάρι να υπάρξουν οι οικονομικές δυνατότητες, όπως και προτάσεις σχετικά με το πού θα βρεθούν τα χρήματα. Διότι εμένα οι εργαζόμενοι -οι οποίοι είναι ικανοποιημένοι ως προς το βήμα το οποίο έγινε –μου κατέθεσαν κάποιες προτάσεις. Βέβαια, σαφώς θα ήθελαν να έχουν τους πέντε ή έξι μήνες. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Δεν υπάρχει κανένας εργαζόμενος τον οποίο να ρωτήσεις και να σου πει ότι δεν θα ήθελε τους πέντε ή τους έξι μήνες. Αυτό είναι σαφέστατο. Όμως, οι εργαζόμενοι είναι ικανοποιημένοι μ’ αυτήν την εξέλιξη. Μάλιστα, όπως σας είπα, μου κατέθεσαν και διάφορες προτάσεις, όπως να βάλουμε τους μισθούς των Βουλευτών ή τις επιχορηγήσεις των κομμάτων για να δώσουμε το επίδομα ανεργίας. Εγώ δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω σ’ αυτές. Όμως, θέλω να σας πω ότι όταν εγώ ζητάω να μου γίνουν προτάσεις, ο καθένας στην αγωνία του καταθέτει τις προτάσεις του.

Νομίζω ότι πρόκειται για ένα θέμα το οποίο θα λήξει την Τρίτη με τον καλύτερο τρόπο. Θα πρότεινα, λοιπόν, να το δούμε αργότερα.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.

Το λόγο έχει ο κ. Κατσώτης.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, αυτούς τους φορείς των εργαζομένων που κατέθεσαν αυτές τις προτάσεις και αφήνουν στο απυρόβλητο την εργοδοσία, η οποία θησαυρίζει, θα πρέπει να τους δουν οι εργαζόμενοι και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Το λέω αυτό, κύριε Υφυπουργέ, γιατί ο ΟΑΕΔ, όπως σας είπα και προηγουμένως, έχει μετατραπεί σε Οργανισμό Επιχορήγησης των Εργοδοτών.

Εγώ είμαι ξενοδοχοϋπάλληλος χρόνια, κύριε Υπουργέ, με τριάντα χρόνια δουλειάς στον ιδιωτικό τομέα -και εποχιακά εργαζόμενος- και γνωρίζω πολύ καλά ποια είναι η προστασία στους ανέργους ή στους εποχιακά εργαζόμενους.

Αυτή τη στιγμή, κύριε Υφυπουργέ, τρέχουν και υλοποιούνται προγράμματα ύψους 2.183.000.000, προγράμματα τα οποία πάνε στις τσέπες των εργοδοτών. Από αυτά, τα 150.000.000 τουλάχιστον πάνε στις τσέπες των ξενοδόχων -150.000.000- τα οποία πού θα τα βρίσκατε; Αυτά να παίρνατε για να σταματήσετε, να τροποποιήσετε, να καταργήσετε τη ρύθμιση του προηγούμενου νόμου, όχι μόνο έφταναν, αλλά θα μπορούσαν πράγματι να καλύψουν και μεγαλύτερη διάρκεια επιδότησης. Διότι δεν είναι επιλογή του εργαζόμενου να δουλεύει εποχιακά στα ξενοδοχεία. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι εργοδότες προσπαθούν και σμικραίνουν την ίδια την περίοδο, έτσι ώστε να κερδίσουν ακόμα περισσότερο. Και αν έχουν κάποια πελατεία κάποια περίοδο, τους στέλνουν σε άλλα ξενοδοχεία τα οποία έχουν και αυτά κάποια πελατεία -συνεννοούνται μεταξύ τους- για να μην έχουν το κόστος της λειτουργίας και την αμοιβή των εργαζομένων.

Υπάρχει ο ν. 1545/1985 που τους ενισχύει, υποτίθεται, για τη νεκρά περίοδο. Όμως και εκεί η παρανομία για είναι στο ζενίθ.

Κύριε Υφυπουργέ, δεν λέω ότι οι ευθύνες είναι σε σας που προχθές αναλάβατε στο Υπουργείο. Όμως η Κυβέρνηση έχει συνέχεια. Και οι ευθύνες των κυβερνήσεων μέχρι τώρα είναι πολύ μεγάλες. Η κατάσταση στους χώρους των ξενοδοχείων, κύριε Υφυπουργέ, είναι τραγική. Είναι τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.

Γιατί το λέμε αυτό; Διότι ήδη οι μισθοί μειώθηκαν κατά 15%. Και, βεβαίως, στην πράξη οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία το πολύ να αμείβονται με 600 ευρώ το μήνα. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι κάποιος που δουλεύει πέντε μήνες, θα έχει εισόδημα από τη δουλειά του 3.000, ενώ θα πάρει και από το Ταμείο Ανεργίας, με αυτή τη ρύθμιση, ακόμη 1.000 ευρώ περίπου. Συνολικά θα πάρει 4.000 ευρώ με τα οποία θα πρέπει να ζήσει για δώδεκα μήνες αυτός και η οικογένειά του.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί. Και δεν μιλάμε για την ευρύτατη παρανομία, την ανομία –να το πω έτσι- των εργοδοτών, κάτω βέβαια και από την ανοχή, κύριε Υφυπουργέ. Διότι οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι σε πάρα πολλές επιχειρήσεις, παρά το ότι φέτος είναι μια περίοδος όπου τα στοιχεία δείχνουν ότι τα θησαυροφυλάκια των επιχειρηματιών του τουρισμού έχουν ξεχειλίσει. Κι όμως, συνεχίζεται αυτή η κατάσταση: Μαύρη εργασία, ανασφάλιστη δουλειά, απλήρωτη δουλειά και όλα αυτά που συνθέτουν αυτή τη κατάσταση στον τουρισμό.

Εμείς, πιστεύουμε ότι η κατάργηση της ρύθμισης του προηγούμενου νόμου, η επαναφορά και η αύξηση της διάρκειας της επιδότησης είναι η λύση για τους εργαζομένους, τους εποχιακά απασχολούμενους όχι μόνο στον τουρισμό, αλλά και στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας.