31 Δεκ 2014

Αντί για ευχές. Ο ακρογωνιαίος λίθος των συνδικαλιστικών οργανώσεων.




Συνδικαλιστικό κίνημα είναι το σύνολο των εργαζομένων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετέχει στην δράση των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Είναι οι εργαζόμενοι που έχουν οργανωθεί στα σωματεία, που λίγο ή πολύ συμμετέχουν στη λειτουργία τους και στις δραστηριότητές τους, που αναγνωρίζουν έστω και στοιχειωδώς την οργανωμένη δράση σε σωματειακή, επαγγελματική, ταξική βάση ανεξαρτήτως αν έχουν καθαρή αντίληψη των ταξικών τους συμφερόντων.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι η πρωτόλεια (η αρχική) μορφή οργάνωσης της εργατικής τάξης- εφόσον μιλάμε μόνο για την εργατική τάξη- ώστε αυτή να αμυνθεί απέναντι στο κεφάλαιο, υπερασπιζόμενη και διεκδικώντας, καταρχήν, βασικά δικαιώματα στην πώληση της εργατικής της δύναμης (μεροκάματο- μισθός, συνθήκες εργασίας, ασφάλιση κλπ. Βασικό συστατικό στοιχείο του καπιταλισμού είναι ο ανταγωνισμός. Τον ανταγωνισμό ο καπιταλισμός τον περνάει και μέσα στην εργατική τάξη. Καταρχήν, την ίδια την εργατική δύναμη την αντιμετωπίζει ως προϊόν και την αγοράζει μέσα από αυτό που ονομάζει αγορά εργασίας. Σε κάθε αγορά- και στην αγορά εργασίας- τα προϊόντα (ειδικά τα ομοειδή) ανταγωνίζονται το ένα το άλλο. Ο καπιταλισμός θέλει μια αγορά εργασίας που ο ένας εργάτης θα ανταγωνίζεται τον άλλον στην πώληση της εργατικής του δύναμης. Η πρώτη συνειδητοποίηση της εργατικής τάξης ότι αποτελεί ξεχωριστή τάξη με ξεχωριστά συμφέροντα – χωρίς ακόμα να έχει επίγνωση του ρόλου της στην καπιταλιστική κοινωνία και της ιστορικής της αποστολής - ήρθε με την οργάνωσή της σε συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Μέσω αυτών των οργανώσεων η εργατική τάξη ακύρωσε τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργάτες στην αγορά εργασίας. Κι αυτό γιατί μέσω αυτών των οργανώσεων η εργατική τάξη πουλούσε και πουλάει συλλογικά την εργατική της δύναμη.

Αυτή είναι η βάση, ο ακρογωνιαίος λίθος, της ύπαρξης των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Στην πορεία βεβαίως της ταξικής πάλης, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εμπλουτίζουν τη δράση τους, συμπληρώνουν τις διεκδικήσεις του. Σε καμία όμως περίπτωση- ότι και να κάνουν- αυτό δεν μπορεί να αναιρεί τον ακρογωνιαίο λίθο, την βάση της ύπαρξής τους.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Όλα αυτά σημαίνουν ότι τα σωματεία και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να απευθύνονται στο σύνολο των εργαζομένων ανεξαρτήτως των ιδεολογικών και πολιτικών αντιλήψεων που έχει κάθε εργάτης, του βαθμού ωριμότητάς του, των θρησκευτικών του πιστεύω, του χρώματός του, της εθνικής του ταυτότητας. Με αυτή την έννοια- όπως έλεγε ο Λένιν- τα συνδικάτα είναι ακομμάτιστα. Αλλά μόνο με αυτή την έννοια. Στο πλαίσιό τους γίνεται ζύμωση ιδεών και πολιτικών αντιλήψεων, υπάρχει πολιτική και ιδεολογική δράση. Όμως αυτή η ζύμωση και δράση δεν μπορεί να ξεπερνά ένα όριο. Το όριο είναι να μην διαιρεί τους εργάτες και διασπά τις οργανώσεις τους. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο μια συνδικαλιστική οργάνωση δεν μπορεί ποτέ, ως οργάνωση της εργατικής τάξης, να παίξει το ρόλο του κόμματος της εργατικής τάξης. Αν επιχειρήσει να το κάνει αναιρεί τον εαυτό της. Γι’ αυτό και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις- όσα κι αν πετύχουν- παραμένουν πάντοτε αμυντικές οργανώσεις της τάξης.

Μια συνδικαλιστική οργάνωση, παράλληλα με την ελευθερία της πολιτικής δράσης πρέπει να εξασφαλίζει και την ενότητα των εργαζομένων, στο πλαίσιό της, στην βάση των κοινών τους προβλημάτων. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις οφείλουν να υποδεικνύουν την αιτία των προβλημάτων- άρα να στρέφουν τους εργαζόμενους ενάντια στην αστική τάξη. Αλλά ποτέ δεν μπορούν να φτάσουν στο επίπεδο της διαμόρφωσης ενός συνολικού σχεδίου ανατροπής του καπιταλισμού. Αν το κάνουν μετατρέπονται σε κόμμα. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις φτάνουν στο επίπεδο να συντονίσουν συνολικά τη δράση τους με το εργατικό κόμμα μόνο σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης κι εφόσον αυτό το κόμμα έχει με το μέρος του την πλειοψηφία της τάξης και του εργαζόμενου λαού, εφόσον δηλαδή έχει αναγνωριστεί ο ηγετικός, πολιτικός του ρόλος στην επανάσταση.

Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να τεθούν οι άμεσοι, μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι και ως προς τα αιτήματα καθώς και ως προς την οργάνωση της εργατικής τάξης. Τα αιτήματα δεν μπορεί παρά να ξεκινάνε από το σήμερα, από την αντίσταση σε κάθε αντεργατικό μέτρο και ταυτόχρονα να ανοίγουν το δρόμο για αντεπίθεση, για ανακατάκτηση των χαμένων δικαιωμάτων στην προοπτική των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων. Παράλληλα θα πρέπει να ανεβάζουν τη συνείδηση ώστε να ωριμάζει η πεποίθηση ότι για μόνιμες και ασφαλείς λύσεις απαιτούνται ριζικότερες κοινωνικοοικονομικές αλλαγές και στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Στο επίπεδο των λειτουργιών, των γενικών συνελεύσεων και άλλων διαδικασιών των συνδικάτων, θα πρέπει να τηρούνται όλες εκείνες οι διαδικασίες για την όσο γίνεται πιο μαζική συμμετοχή και για τη λήψη αποφάσεων με πλήρη διαφάνεια και δημοκρατικότητα. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα πρέπει να αποφασίζονται στη βάση αιτημάτων και στόχων που συσπειρώνουν και κινητοποιούν όλους τους εργαζόμενους αλλά και «δένουν» συμμαχίες με την κοινωνία.

Με αυτόν τον μπούσουλα μπορούμε και πρέπει να λειτουργήσουμε.

25 Δεκ 2014

Το Δικαστήριο των μικρών ζώων.

Το δικαστήριο των μικρών ζώων αθώωσε τα μικρά λιονταράκια για τις σκανταλιές τους και μας προτρέπει να κάνουμε και εμείς το ίδιο με τα δικά μας μικρά, ο κ. Εισαγγελέας, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα αυστηρός με τους μεγάλους - έτσι μπάχαλο που τα έχουμε κάνει - τόνισε ότι δεν θα πρέπει να έχουμε τίποτα σαν δεδομένο και γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να μην ξεχνάμε να δείχνουμε την αγάπη μας στα μικρά μας - και όχι μόνο - κάθε ώρα και στιγμή που περνάμε μαζί τους!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Η παιδική θεατρική ομάδα του Συνδικάτου Επισ. Τουρ. και Ξενοδοχείων Αττικής και το σωμ. Royal Olympic.

24 Δεκ 2014

ΠΑΡΤΥ με ΣΟΥΣΙ


Του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*

Ο Πάρις! Ο γόνος μιας φαμίλιας που έχει τις ρίζες της σ' έναν δοσίλογο. Μιας φαμίλιας που εξουσιάζει τον τόπο και που ανδρώθηκε ,όπως κι άλλες σαν κι αυτήν,σε περιόδους που ο κάθε κατακτητής λυσσομανούσε σε βάρος του. Όπως οι τσιφλικάδες που πήραν δώρο από τους Τούρκους τη μισή Ελλάδα για να μας εμφανιστούν στην συνέχεια ως…ευεργέτες.

Ο Πάρις λοιπόν, το μονάκριβο αγόρι τής Μαριάννας,  έχει τα γενέθλιά του. Και σε μια Ελλάδα φτωχοποιημένη κατά τα δυο τρίτα,  μαζί μ ένα σωρό λακέδες γύρω του εορτάζει. Στο 32ο χλμ της Αθηνών Λαμίας,  στo Grey Warehouse. Ω, τι συγκίνηση!


Οι καλεσμένοι, λέει,  άφησαν έξω τα κινητά τους και σύμφωνα με το κόνσεπτ της εκδήλωσης παρέλαβαν από μια βενετσιάνικη μάσκα. Οι μασκαράδες…

Μέσα,  είχε φτάσει από ώρα η μαμά Μαριάννα, που φορούσε μια δαντελένια μάσκα,  για να ξεχωρίζει από τούς άλλους μασκαράδες! Μέσα και οι…ακόλουθοι. Άνθρωποι τής δημοσιογραφίας και πρόσωπα από την πολιτική ηγεσία.

Οι σερβιτόροι ήταν ντυμένοι σκλάβοι και γύρω περιφέρονταν χορεύτριες,  που φορούσαν τα  απολύτως απαραίτητα.  Καί στο σούσι μπαρ ήταν αραχτή μια γυμνή κυρία,  που κάλυπτε, λέει,  τα γυμνά της σημεία με….σούσι.

Τι γούστο!  Τι αισθητική! Οι σκλάβοι, οι γυμνές κοπελιές…

Έτσι είναι. Αυτή είναι και η πολιτική αντίληψη. Σκλάβους μας θέλουν και γύρω μας να διασκεδάζουν με την απόλυτη κατάντια μας όλοι αυτοί. Να γλεντάνε με τη γύμνια μας και την πενία μας. Μια Πομπηία που φτύνει κατάμουτρα τον Πολιτισμό, την παράδοση και την ανάγκη. Ο απόλυτος ξεπεσμός μιας τάξης, σε μια χώρα που πνέει τα λοίσθια. Με νέους ανθρώπους να λιμοκτονούν και με τις αυτοκτονίες να είναι καθημερινή αναφορά του κοινωνικού μας στάτους.

Πέραν όλων αυτών όμως, το πάρτι του Πάρι με τις ξέκωλες έχει έναν συμβολισμό.  Ότι η άρχουσα τάξη του τόπου έτσι μας θέλει. Ξέκωλους και σκλάβους.  Με το κεφάλι σκυμμένο στα ελάχιστα αφεντικά που διαφεντεύουν χρόνια αυτόν τον τόπο. Πού τον λυμαίνονται μέσα από Τράπεζες και επιχειρήσεις. Και που ορίζουν τις ηγεσίες του.

Είναι αυτή,  η Τάξη,  που φροντίζει να φωτίζει πρόσωπα της επιλογής της και να μας τα φερμάρει μέσα από τα ΜΜΕ, πού φροντίζει να συντηρεί. Κι αυτά τα πρόσωπα,  που επιλέγει,  τα μοστράρει στη συνέχεια και ως πολιτική ηγεσία.

Εμείς,  άβουλοι και μοιραίοι,  πάντα έρμαια των επιλογών αυτής της τάξης,  αναπαράγουμε κανονικά το πολιτικό τοπίο έτσι όπως μας το υπαγορεύουν. Κι ύστερα αρχίζουμε τη γκρίνια,  αλλά είναι αργά για μάς.  Μονο πια,  όταν η τάξη αυτή δει ότι κάποιοι δικοί της «καίγονται»,  τους ξαποστέλνει (αφού πρώτα τους έχει εξασφαλίσει το υπόλοιπον του βίου) και βγάζει από την καβάντζα άλλους (ίδε Θεοδωράκης).

Σ αυτή την τάξη βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ενδιαφέρει καθόλου τον Σόιμπλε αν πλουτίζουν οι ελάχιστοι με τρόπο προκλητικό. Οχι. Για τον απλούστατο λόγο: Αυτοί οι ελάχιστοι είναι που ρυθμίζουν την επιθυμητή ισορροπία του συστήματος σ αυτόν τον έρμο τόπο.  Διότι οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλουν ακριβώς αυτό που συμβολίζει το πάρτι του Πάρι.  Έναν λαό ξέκωλο με υποτακτικούς που τους κουμαντάρουν οι εντολοδόχοι διαχειριστές του μεγάλου κεφαλαίου.

Ένα κεφάλαιο, που επιβάλλει αστέρια στην πολιτική και στην τηλεόραση και που διαθέτει τους σκλάβους,  τις ξέκωλες και τους κλόουν του.

Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους. Μήπως όμως ήρθε η ώρα, η  δική μας,  ν”  ανοίξουμε τα στραβά μας, γιατί αρκετά πια ανοίξαμε τα…πόδια μας!

*Πηγή: imerodromos.gr



23 Δεκ 2014

The real Junk Food Project





10.000 άτομα τράφηκαν με 20.000 τόνους ανεπιθύμητων τροφίμων χάρη σε ένα ιδιότυπο σχέδιο: Το The real Junk Food Project είναι μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε σε ένα καφέ της Βρετανίας και ταΐζει ανθρώπους με τρόφιμα που θα είχαν πεταχτεί από σούπερ μάρκετ, μανάβικα και τράπεζες τροφίμων.


Ο Adam Smith, ιδρυτής του The Real Junk Food Project, στο Λιντς, αποφάσισε να δράσει κατά της «εγκληματικής ποσότητας απόβλητων τροφίμων» ενώ τόσοι άνθρωποι πεινούν. Στο καφέ του μαγειρεύονται φαγητά, σούπες και κέικ, και στη συνέχεια προσφέρονται στους ανθρώπους με αντίτιμο «ό,τι μπορούν».

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα χρήματα. Ακόμα κι αν δεν έχουν ούτε ένα κέρμα, μπορούν απλώς να βοηθήσουν με το πλύσιμο των πιάτων. Στους 10 μήνες που λειτουργεί, έχει τροφοδοτήσει περίπου 10.000 ανθρώπους με 20 τόνους ανεπιθύμητων τροφίμων, αξίας πάνω από 30.000 λίρες.

Το εγχείρημα είχε τόσο μεγάλη απήχηση που ενέπνευσε άλλα 47 βρετανικά καφέ να κάνουν το ίδιο τους τελευταίους μήνες, ενώ η ιδέα εξαπλώνεται και στο Λος Άντζελες, τη Βραζιλία, τη Βαρσοβία και τη Ζυρίχη.

Ο κύριος Smith λέει πως αυτό το project είναι κάτι περισσότερο από φιλανθρωπία: «Φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Αρχίζουν να νοιάζονται για το τι συμβαίνει στην κοινωνία και στους άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι επανάσταση». Παρ' όλα αυτά υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά να γίνει.

Ο νόμος προβλέπει ότι τα τρόφιμα που λήγουν πρέπει να πετιούνται ακόμα κι αν δεν είναι χαλασμένα. Πολλά καταλήγουν στα σκουπίδια πριν την ημερομηνία λήξης. Έτσι πολλές φορές τα μαζεύουν κατευθείαν από τους κάδους ενώ παράλληλα δέχονται πόλεμο από ιδιοκτήτες κάποιων σούπερ μάρκετ.

«Περίπου το 90% αυτών των τροφίμων είναι μια χαρά», λέει. Ωστόσο, κάτι αρχίζει να αλλάζει αφού ο κύριος Smith διαπραγματεύεται με μεγάλο σούπερ μάρκετ που θέλει να παρέχει τρόφιμα για το καφέ του ενώ έχει ήδη συμφωνήσει να βοηθήσει και η αλυσίδα εστιατορίων Nandos. Όταν τον ρωτάνε αν ανησυχεί μήπως ο νόμος στραφεί εναντίον του, αυτός έχει την απάντηση:

«Η Επιθεώρηση Υγείας μάς έχει δώσει 3 από τα 5 αστέρια. Έχουμε ταΐσει 10.000 άτομα και ούτε ένα από αυτά δεν αρρώστησε». Όχι άλλοι γεμάτοι κάδοι και άδεια στομάχια.

doctv.gr

19 Δεκ 2014

Κι αν σου κάτσει;… Κερδίζεις μια θέση εργασίας!

Τι προσφορά νομίζετε πως μπορεί να κάνει στους πελάτες του ένα αρτοποιείο σε συνεργασία με ένα ιδιωτικό ΙΕΚ;
Μία δωροεπιταγή; Δωρεάν αναλώσιμα; Δωρεάν ψωμί για ένα χρόνο; Έκπτωση στα δίδακτρά;
Αν υποθέσατε κάτι από αυτά, δεν έχετε μπει ακόμα στο πνεύμα της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα του ’14.
Πνεύμα που έχουν «πιάσει» άριστα οι «Αττικοί Φούρνοι», που μας ενημερώνουν ότι αν σπουδάσουμε στα ΙΕΚ ΑΛΦΑ (και μόνο) μπορούμε να διεκδικήσουμε (δεν είναι και τίποτα σίγουρο δηλαδή) μια θέση εργασίας στην αλυσίδα!

Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια! Αντί οι επιχειρήσεις να ζητούν εργαζόμενους, μετατρέπουν μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας σε έπαθλο! Δεν ξέρουμε αν έχει δει την αφίσα ο Τζήμερος, αλλά σίγουρα θα ένοιωθε κάποια δικαίωση.
Όση οργή προκαλεί σε εμάς, από την άλλη, ο τέτοιος εξευτελισμός της εργασίας και τη ζωής μας.
Οργή που πρέπει να γίνει δύναμη ανατροπής, με οργάνωση και αγώνα στους χώρους δουλειάς!
Γ.Μ.

Πηγή

Χριστουγεννιάτικη Παιδική Γιορτή Αλληλεγγύης




Το Συνδικάτο διοργανώνει για τους μικρούς φίλους Χριστουγεννιάτικη Γιορτή με πολλές εκπλήξεις και δώρα την Κυριακή 21 Δεκέμβρη και ώρα 5 μμ στην αίθουσα του σωματείου του ξενοδοχείου Royal Olympic (Λεμπέση και Καλλιρρόης, σταθμός Μετρό Ακρόπολη)

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΠΟΓΙΕΣ
ΜΟΥΣΙΚΟΚΙΝΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ με μια μικρή ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

18 Δεκ 2014

Δώρο Χριστουγέννων

Μην περιμένεις το δώρο Χριστουγέννων να στο δώσει ο Άι Βασίλης
 Γιορτές. Ψώνια, κόσμος, διασκέδαση, ξενύχτι, τα μαγαζιά γεμάτα. Το αλκοόλ να ρέει, οι πελάτες να καταναλώνουν, τα μαγαζιά να τζιράρουν και όλοι να μαστε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα. Και να σου οι σαμπάνιες, και να σου τα καλά κόκκινα κρασιά και να σου τα φιλέτα. Θα δουλέψουμε λίγες ώρες παραπάνω, θα τρέξουμε ακόμα πιο γρήγορα, θα φορέσουμε το γιορτινό χαμόγελο του εξυπηρετικού εργαζόμενου, με το αζημίωτο βέβαια αλλά δεν πειράζει, το μαγαζί να πάει καλά αφού έχει κρίση και ο κόσμος είναι άνεργος. Μια κακή λέξη όμως χαλάει την εορταστική ατμόσφαιρα και πιθανόν ενοχλεί τον εργοδότη μας. ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. Ναι καλά ακούσατε. ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. Όχι βέβαια κάποιο παιχνιδάκι, όχι από αυτά που ανταλλάσσουμε μεταξύ μας.Το άλλο που είναι χρήματα, ισοδυναμεί με ένα μισθό και είναι υποχρεωμένος ο εργοδότης να καταβάλλει στους εργαζόμενους βάση της τυπικής εργατικής νομοθεσίας, ακόμα και της μνημονιακής.
 Βέβαια στον χώρο του επισιτισμού, στα καφέ, στα εστιατόρια, στα μπαρ και στα ξενυχτάδικα το μνημόνιο οι εργοδότες το είχαν φέρει από καιρό. Εδώ είναι ειδικές συνθήκες, οι εργαζόμενοι πρόσκαιροι, συνδικαλισμό δεν έχουμε άρα: ποιο δώρο και κουραφέξαλα. Το μεροκαματάκι σου φίλε και πολύ σου είναι…
 Από φέτος ‘όμως τα πράγματα θα πάνε αλλιώς. Εμείς οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό, σερβιτόρες-οι, μπάρμαν, μάγειροι μπουφετζήδες θα απαιτήσουμε να πληρωθούμε χωρίς καθυστέρηση το δώρο Χριστουγέννων, άλλωστε βάση της σύμβασης που έχουμε υπογράψει με τον εργοδότη μας φορολογούμαστε κανονικά γι αυτό! Θα απαιτήσουμε επιπλέον να πληρωθούμε διπλό μεροκάματο τις αργίες των γιορτών 25η δεκέμβρη ( και παραμονή βράδυ), παραμονή πρωτοχρονιάς και των Φώτων. Η χορήγηση των δώρων δεν είναι προαιρετική για τον εργοδότη αλλά ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΉ! Με βάση αυτό αποτελεί νόμιμο δικαίωμα μας το οποίο θα υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο! Απαιτούμε λοιπόν:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΔΩΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ
- ΠΛΗΡΩΜΉ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΝ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΣΤΙΣ ΑΡΓΙΕΣ
- ΠΛΗΡΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΉ ΚΑΛΥΨΗ ΜΕ ΕΝΣΗΜΑ ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ
- ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΒΟΛΉ ΥΠΕΡΩΡΙΩΝ
 Σε περίπτωση που ο εργοδότης μας αρνηθεί επικοινωνούμε με τα συνδικαλιστικά όργανα του χώρου, το Συνδικάτο Επισιτισμού Αθήνας, το Σωματειο Σερβιτορων Μαγείρων ή αλλιώς την επιθεώρηση εργασίας.
ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ ΘΑ ΤΟΝ ΦΕΡΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!!!!
Mail επικοινωνίας: episitismosnea@gmail.com Τηλέφωνο επικοινωνίας: 697 1765434

Απίστευτο! Χαρίζουν τα Ελληνικά δάση σε καταπατητές!

Φίλοι και φίλες,



H κυβέρνηση ετοιμάζει σχέδιο για να χαρίσει τα Ελληνικά δάση σε καταπατητές. Με όλα τα μάτια στραμμένα στην εκλογή του Προέδρου, ελπίζουν πως θα περάσει απαρατήρητο. Αν όμως δημιουργήσουμε ένα τεράστιο κύμα αντίδρασης μπορούμε να ξεσκεπάσουμε το σκάνδαλο και να σώσουμε τα δάση μας. Κάνε κλικ για να προσθέσεις τη φωνή σου:


Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοσχέδιο για να χαρίσει τα πολύτιμα δάση μας σε καταπατητές, ενώ τα ΜΜΕ τηρούν σιγή ιχθύος. Μόνο ένα τεράστιο κύμα αντίδρασης από εμάς τους πολίτες μπορεί να σταματήσει το ξεπούλημα του φυσικού πλούτου της χώρας μας που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας.  

Αν το νομοσχέδιο περάσει, εκτιμάται πως θα νομιμοποιηθούν τεράστιες εκτάσεις καταπατημένου δάσους – αλλά επίσης θα ανοίξει το δρόμο για νέες καταπατήσεις. Οι Υπουργοί Περιβάλλοντος Γ. Μανιάτης και Ν. Ταγαράς έχουν την πολιτική δύναμη να αποσύρουν το δασοκτόνο νομοσχέδιο, αλλά ελπίζουν ότι με όλα τα μάτια στραμμένα στην εκλογή του νέου Προέδρου, το σχέδιό τους θα περάσει απαρατήρητο. Το τελευταίο πράγμα που θέλουν οι δύο Υπουργοί σ’αυτή την προεκλογική περίοδο εντυπώσεων είναι μια δημόσια κατακραυγή που θα ξεσκεπάσει το σκάνδαλο. Ας τους τη δώσουμε λοιπόν!

Μας μένουν μόνο 48 ώρες – αν χιλιάδες από εμάς ενώσουμε τις φωνές μας τώρα και δημιουργήσουμε ένα κύμα αντίδραση από κάθε γωνιά της Ελλάδας, θα τραβήξουμε την προσοχή των ΜΜΕ και θα αποδείξουμε στους Υπουργούς πως το ξεπούλημα των δασών μας θα έχει τεράστιο πολιτικό κόστος και για τους ίδιους και για τα κόμματά τους. Η δύναμή μας είναι στον αριθμό μας. Κάνε κλικ εδώ για να υπογράψεις για την προστασία των δασών μας και διάδωσέ το σε φίλους και γνωστούς – μέλη και συνεργάτες του Avaaz θα παραδώσουν τις υπογραφές μπροστά στα ΜΜΕ πριν τη ψηφοφορία


Με πρόφαση την ανάπτυξη, η κυβέρνηση μ’αυτό το νομοσχέδιο-έκτρωμα ουσιαστικά επιβραβεύει την παρανομία, τους καταπατητές και τους εξυπνάκηδες που επί δεκαετίες καταχρώνται το φυσικό πλούτο της χώρας μας εις βάρος εκατομμυρίων πολιτών. Ήρθε λοιπόν η ώρα να χαράξουμε τα όρια της ανοχής μας ακριβώς εδώ και να βάλουμε τέλος στη διαιώνιση αυτής της νοοτροπίας.

Τα Ελληνικά δάση έχουν επιβιώσει χιλιάδες χρόνια ιστορίας και τώρα είναι η δική μας σειρά να ενώσουμε τις φωνές μας για να διαφυλάξουμε τη φυσική μας κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Η μόνη δύναμη που μπορεί να σταματήσει αυτό το έγκλημα είμαστε όλοι εμείς. Υπόγραψε τώρα και διάδωσέ το στους πάντες – μας μένουν μόνο λίγες ώρες πριν τεθεί το σχέδιο νόμου για ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής:

https://secure.avaaz.org/el/save_greek_forests_new_txt/?bxTdzdb&v=50168

Πριν μερικούς μήνες, όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να ξεπουλήσει τις Ελληνικές παραλίες, 150.000 από εμάς ενώσαμε τις φωνές μας και δημιουργήσαμε μια πρωτοφανή διαδικτυακή κατακραυγή που ξεσκέπασε το σκάνδαλο, δημιούργησε διεθνή θύελλα αντιδράσεων κι ανάγκασε τελικά την κυβέρνηση να αποσύρει το νομοσχέδιο. Έτσι σώσαμε τις παραλίες μας – και τώρα μπορούμε να το επαναλάβουμε για να σώσουμε τα δάση μας, αλλά πρέπει να κινηθούμε γρήγορα.

Με ελπίδα,
Σπύρος, Luis, Pascal κι ολόκληρη η ομάδα του Avaaz

13 Δεκ 2014

Τι ζήτησε ο Ν. Ρωμανός και τι μπορώ να αποκριθώ εγώ

Πριν κατέλθει σε απεργία πείνας, ο Νίκος Ρωμανός, 21 ετών, έγραψε ένα κείμενο όπου εξηγούσε τους λόγους αυτής της απόφασης. Δυστυχώς, ως σήμερα, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας που του συμπαραστέκεται (γιατί η υπόλοιπη του εύχεται καθημερινά ψόφο) είτε δεν κατάλαβε είτε κάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι είπε.

Ας κάνω λοιπόν τον αυτόκλητο μεταφραστή του, αναλαμβάνοντας και το όποιο κόστος (μικρό, χωρίς άλλο) των συνεπειών αυτής της αυτόκλητης μετάφρασης.

Συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την ανάλυση την οποία κάνει, ο Ρωμανός ξεκινά με μια ανάλυση της λειτουργίας των νόμων στο αστικό κράτος. Η ανάλυση αυτή δεν εκπροσωπεί κάτι ουσιωδώς διαφορετικό από μαρξιστικές αναλύσεις. Στην μαρξιστική θεωρία του δικαίου, το δίκαιο είναι δύο πράγματα ταυτόχρονα: α) είναι αποκρυστάλλωση των συσχετισμών ταξικής δύναμης σε μια δοσμένη κοινωνία και β) είναι μέσο, εργαλείο, όργανο ταξικής εξουσίας, όπλο ταξικής πάλης στα χέρια της τάξης που έχει την εξουσία.

Στον βαθμό που ο νόμος είναι το β), είναι προφανές ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει κανείς τίποτε απ' αυτόν, ότι η επίκλησή του είναι εις μάτην.

Στον βαθμό όμως που είναι επίσης το α), είναι εξίσου προφανές ότι ανάμεσα στον νόμο ως αποτύπωση έμπρακτα αποτυπωμένων (και για αυτό υποκείμενων σε μεταβολές) συσχετισμών ταξικής ισχύος και τον νόμο ως εργαλείο εξουσίας της άρχουσας τάξης υπάρχει απόσταση (το ίδιο ακριβώς ζήτημα τίθεται, και όχι τυχαία, από τη μαρξιστική θεωρία του κράτους, ειδικά σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή στο αντιδραστικό κοινοβούλιο, την χρησιμότητα της έννομης δράσης, κλπ).

Η απόσταση αυτή μπορεί, κάτω από ορισμένες και καθορισμένες συνθήκες να δημιουργήσει ρήγματα. Να αναδείξει αντιφάσεις. Και κάνοντάς το αυτό, να υποβοηθήσει στην αμφισβήτηση της δοσμένης έννομης τάξης ως αποκρυστάλλωσης της υφιστάμενης ταξικής εξουσίας. Αυτό είναι πολιτικό επιχείρημα και εγχείρημα. Και το αίτημα του Ρωμανού είναι πολιτικό αίτημα και όχι ατομικό γιατί δεν απευθύνεται ως ικέτης στο κράτος (αυτό το οποίο μπορεί να ρυθμίσει το δικαίωμά του να σπουδάσει). Απευθύνεται στους πολίτες (ας μην πούμε "στο λαό", διότι ο ίδιος δεν το λέει, και ας ξεκαθαρίσουμε ότι δεν λέμε ότι ο Ρωμανός έχει πολύ σαφή αντίληψη του πού τελικά μπορεί να βρει απήχηση αυτό που λέει -- πράγμα απόλυτα κατανοητό· εδώ αυτά που έγραψε με τον νου που έχει στα 21 του ανάθεμα ποιος τα κατάλαβε ή έχει τη διάθεση να τα καταλάβει).

Στοιχειοθετώ τους ισχυρισμούς μου:

29 Νοε 2014

Νίκος Ρωμανός-Τα γεγονότα 2008-2014, και τα πορίσματα

Γύρω στις 9 μ.μ της έκτης Δεκεμβρίου 2008, ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβολεί και σκοτώνει, δια "ασήμαντον αφορμή", τον δεκαπεντάχρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου. Μαζί με τον Γρηγορόπουλο βρίσκεται ο συμμαθητής και στενός φίλος του Νίκος Ρωμανός, επίσης δεκαπέντε χρονών τότε. Σύμφωνα με την μητέρα του Ρωμανού, ο Γρηγορόπουλος πέθανε στα χέρια του. Ο Ρωμανός απαθανιτίζεται ανάμεσα σ' αυτούς που σηκώνουν το φέρετρο του Γρηγορόπουλουκαι προσέρχεται στη δίκη του Κορκονέα, ξεκάθαρα οργισμένος. Για την μητέρα του Ρωμανού, "από εκεί ξεκίνησαν όλα". Ο πατριός του δηλώνει: "Ο Νίκος Ρωμανός, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου, δεν είχε καμία σχέση με το παιδί που γνωρίζαμε έως τότε. Ήρθε μια φορά στην Αμφισσα, χωρίς να καταθέσει. Στο δικαστήριο τον διακατείχε θυμός, ήταν σε μεγάλη σύγχυση και νευρικότητα. Είχε μέσα του οργή και φόβο". Είναι η πρώτη φορά που ο Ν. Ρωμανός εκτίθεται στην ασύμμετρη προς την "πρόκληση" κρατική βία, με ψυχικά αποτελέσματα που δεν είναι δυνατό να εκτιμηθούν, ούτε καν από ειδικούς στις τραυματικές εμπειρίες.

- Την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013, ο Νίκος Ρωμανός, δηλωμένος πλέον αναρχικός, συλλαμβάνεται, μαζί με τρία άλλα άτομα,  για απόπειρα ένοπλης ληστείας στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του Βελβεντού Κοζάνης. Από την επιστολή των ίδιων των τεσσάρων από τον Κορυδαλλό, όπου κρατούνταν, διαφαίνεται ότι η ληστεία ήταν ερασιτεχνικά σχεδιασμένη σε βαθμό σχεδόν κωμικό: "Κατά τη διάρκεια της διαφυγής μας, μία σειρά από ατυχή γεγονότα και λανθασμένους χειρισμούς, οδήγησαν στην έκθεση τόσο του οχήματος μας, όσο και στην κατεύθυνσή μας στην αστυνομία. Λόγω του αστυνομικού κλοιού που σχηματίστηκε αυτόματα, ο σύντροφος που οδηγούσε το διαμορφωμένο εξωτερικά σαν ασθενοφόρο βαν, αναζητούσε διεξόδους διαφυγής για την ομάδα που έκανε τις ληστείες. Στην προσπάθειά του αυτή, έκανε το λάθος να περάσει τρεις φορές από όχημα των μπάτσων, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ύποπτος. Ακολούθησε καταδίωξη και μετά, λόγω άγνοιας της περιοχής στην οποία κατέληξε, έφτασε σε τέσσερα αδιέξοδα στους χωματόδρομους των ορυχείων, με αποτέλεσμα στο τελευταίο να περικυκλωθεί και να μην έχει πια κανένα ουσιαστικό περιθώριο διαφυγής."

- Κωμική όμως δεν είναι η αντιμετώπιση και των τεσσάρων από την ΕΛ.ΑΣ, που τους σπάζει κυριολεκτικά στο ξύλο, και ενώ δεν έχει τραυματιστεί κανείς από τις πράξεις τους, ούτε έχει απειληθεί η ζωή ή η σωματική ακεραιότητα κανενός. Η ΕΛ.ΑΣ μάλιστα δημοσιοποιεί τις φωτογραφίες τους, με εμφανή τη χρήση photoshop για να αποκρυφθεί το εύρος της σωματικής κακοποίησης στην οποία τους έχει υποβάλλει, για μια ακόμα φορά "καθ' υπερβολήν" προς το αδίκημα (ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας δικαιολογεί το photoshop ως απόπειρα να κρατηθούν τα πρόσωπα των "υπερεγκληματιών" αναγνωρίσιμα). Είναι η δεύτερη φορά που ο Νίκος Ρωμανός αντιμετωπίζει την συντριπτικά ασύμμετρη βία του αστικού κράτους, αυτή τη φορά στο δικό του σώμα.

- Τον Νοέμβριο του 2013, ξεκινά η δίκη έξι κατηγορουμένων για την απόπειρα ένοπλης ληστείας στο Βελβεντό. Το βούλευμα του κατηγορητηρίου αποφαίνεται ότι από 16 χρονών, ο Νίκος Ρωμανός είναι ενταγμένος στην τρομοκρατική οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ).

Τον Σεπτέμβριο του 2014, ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου επισκέπτεται τις Φυλακές Αυλώνα για να βραβεύσει, μεταξύ άλλων, τον Νίκο Ρωμανό για την επιτυχία του, ως κρατούμενου, στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ο Ρωμανός αρνείται το βραβείο, ύψους 500 ευρώ.

Τον Οκτώβριο του 2014, το δικαστήριο που δικάζει τους έξι συνολικά κατηγορούμενους για την απόπειρα ληστείας του 2013, αποφαίνεται ότι κανένας τους δεν βαρύνεται με συμμετοχή στην ΣΠΦ, κάνοντας αποδεκτή την εισαγγελική πρόταση να τους δικάσει για ποινικό αδίκημα και όχι σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Καταδικάζονται όμως στην ανώτατη δυνατή ποινή για το αδίκημα και χωρίς την αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την εισαγγελική εισήγηση για αναγνώριση ελαφρυντικών. Ο εισαγγελέας έδρας Νίκος Πεπόνης είχε σημειώσει στην αγόρευσή του: "Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν..."

Ο Νίκος Ρωμανός καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών και 11 μηνών, καθώς απορρίπτεται επίσης και το ελαφρυντικό της "μετεφηβικής ηλικίας" του.

Τον Νοέμβριο του 2014, ο Νίκος Ρωμανός ξεκινάει απεργία πείνας, με αίτημα να του επιτραπεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή στην οποία πέτυχε (γεγονός για το οποίο υπήρχε η απόφαση να βραβευτεί), αλλά στην οποία, μετά την ανεξήγητα εύκολη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού (ο οποίος, σε αντίθεση με τον Ρωμανό, βαρύνεται για σωρεία ανθρωποκτονιών), του απαγορεύτηκε η πρόσβαση από τις σωφρονιστικές αρχές.

- Χθες, 28 Νοεμβρίου 2014, κατά την 19η μέρα της απεργίας πείνας του, αναφέρθηκε ότι η εισαγγελεία εξέδωσε διαταγή αναγκαστικής σίτισής του, κάτι που σύμφωνα με την Παγκόσμια Ιατρική Ένωση αποτελεί μορφή βασανιστηρίου και δεοντολογικά κολάσιμη, εφόσον συμμετέχουν γιατροί, πρακτική.

- Σήμερα, ο 21 ετών Νίκος Ρωμανός διανύει την εικοστή μέρα απεργίας πείνας, και έχουν εκφραστεί ήδη σοβαρές ανησυχίες για τη ζωή του, καθώς οι καρδιακοί του σφυγμοί έχουν φτάσει στους 170 το λεπτό, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, και κινδυνεύει πλέον άμεσα με καρδιακή ανακοπή. Πριν κατέλθει σε απεργία πείνας, ο Ρωμανός κατονόμασε τους άμεσους υπεύθυνους του τυχόν θανάτου του ως εξής:

"Υπεύθυνο για κάθε μέρα απεργίας πείνας, και ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος, είναι το συμβούλιο της φυλακής που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό."

Συνοψίζοντας

- ο Νίκος Ρωμανός βαρύνεται με την συμμετοχή σε δύο αποτυχημένες ληστείες τράπεζας, ενώ έχει καταγραφεί ότι, μαζί με τους συγκρατουμένους του, απέφυγαν κάθε χρήση σωματικής βίας εναντίον ομήρων και αστυνομικών, αν και είχαν τα περιθώρια να την ασκήσουν, και συνεπώς ότι κανείς άνθρωπος δεν τραυματίστηκε ή σκοτώθηκε (ούτε κινδύνευσε έμπρακτα η σωματική του ακεραιότητα) εξαιτίας της πράξης του, η οποία, στο μεταξύ, ουδεμία βλάβη στο λαϊκό συμφέρον δεν περικλείει, καθώς οι τράπεζες δεν αποτελούν λαϊκή ιδιοκτησία αλλά μέσο καταπίεσης και εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων και όπλο των δυναστών τους.

- το κράτος της Ελληνικής δημοκρατίας βαρύνεται με

α. την εν ψυχρώ δολοφονία του στενού φίλου του Νίκου Ρωμανού, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από αστυνομικό του, μπροστά στα μάτια του πρώτου και ενώ και οι δύο ήταν ανήλικα παιδιά.

β. την ψυχική κακοποίηση του ανήλικου Νίκου Ρωμανού, που υπέστη χωρίς αμφιβολία τραυματικό σοκ

γ. την βαριά σωματική κακοποίηση, πέντε χρόνια μετά, του Νίκου Ρωμανού από την ΕΛ.ΑΣ χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος για αυτή

δ. τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής της βαριάς κακοποίησης ως "τρόπαιο" κρατικής "επιτυχίας"

ε. την σκληρότατη καταδίκη του χωρίς αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την πρόδηλη παρουσία σοβαρών ελαφρυντικών, περιλαμβανομένης της στάσης απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, το νεαρό της ηλικίας, την απουσία πρότερου ποινικού μητρώου και τη σημασία για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας της τραυματικής εμπειρίας αναίτιας κρατικής βίας του 2008

στ. Την παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματός του ως κρατουμένου να λαμβάνει άδεια από την φυλακή για να παρακολουθεί πανεπιστημιακά μαθήματα

ζ. Τον εξαναγκασμό του, ως συνέπεια, σε μια δυνητικά θανατηφόρα απεργία πείνας

η. Την παραβίαση της βασικής ιατρικής δεοντολογίας παγκόσμια και την εντολή χρήσης του βασανιστηρίου της αναγκαστικής σίτισης σε βάρος του.

Με όρους αστικού δικαίου, συνεπώς, με όρους "κράτους δικαίου" από τον 18ο αιώνα και μετά, το κράτος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ένοχο:

- Συντριπτικής ασυμμετρίας στην άσκηση βίας κατά προσώπων

- Βάρβαρης και κτηνώδους αντιμετώπισης ποινικών κρατουμένων, χωρίς την τήρηση ούτε των προσχημάτων του διεθνούς δικαίου

- Ανοιχτού ρεβανισμού και τρομοκρατίας των θυμάτων της δικής του πρότερης τρομοκρατίας σε βάρος αθώων.

Η τιμωρία των στελεχών και μηχανισμών αυτού του κράτους για τα κατά συρροή εγκλήματά τους επαφίεται κατά την κρίση μου στον επαναστατικό λαό και την επαναστατική δικαιοσύνη της λαϊκής εξουσίας, και αποτελεί υψηλή ηθική υποχρέωσή της. Το ίδιο, συνεπώς, και η διατήρηση της μνήμης αυτών των εγκλημάτων έως ότου είναι υλικά εφικτή η απόδοση τιμωρίας στους ενόχους των.

25 Νοε 2014

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Τώρα είναι η ώρα να αποφασίσουμε να παραμερίσουμε το φόβο και το δισταγμό μας. Να σκεφτούμε το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας που δεν μπορεί να είναι η ανεργία, το άγχος να τα βγάλουμε πέρα, η μόνιμη ανασφάλεια, την ίδια ώρα που οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι μετράνε ρεκόρ κερδών.
Η ανάπτυξη για τον τουρισμό που ωφελεί μια χούφτα μεγαλοεργοδότες για μας τους πολλούς δεν έχει παρά ψίχουλα, τα ίδια ψίχουλα που προβλέπει και ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2015 που κόβει σημαντικά κονδύλια για την προστασία των οικογενειών μας.

  • Να απορρίψουμε ένα τέτοιο μέλλον με ψίχουλα και αποφάγια.
Με 14 δις ευρώ έσοδα από τον τουρισμό, μόνο για φέτος, θα μπορούσαμε όλοι να είχαμε σταθερή δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς.
Με τα χρήματα που δίνουν στους μεγαλοξενοδόχους για να απασχολούν τζάμπα τα παιδιά μας μέσα από προγράμματα voucher, θα είχαν όλοι οι εποχικοί εργαζόμενοι επίδομα ανεργίας για όλο το χειμώνα.

  • Να απορρίψουμε θεωρίες όπως ότι υπάρχει «κοινό συμφέρον» ανάμεσα στους εργοδότες και τους εργαζόμενους. Και στην κρίση και στην ανάπτυξη εμείς πληρώνουμε τη σωτηρία των κερδών τους.
  • Η υπομονή για καλύτερες μέρες που προτείνει η κυβέρνηση είναι παράταση στο μαρτύριο που περνάμε, μέχρι να μας εξαθλιώσουν πλήρως.
  • Η αναμονή μιας κυβέρνησης που θα μας «σώσει», είναι αυτό ισχυρίζονται όσοι θέλουν την εργατική τάξη στο περιθώριο, παρακολουθητή των εξελίξεων που θα είναι καθημερινά όλο και χειρότερες για το λαό. Δεν υπήρξε ποτέ κυβέρνηση, στήριγμα της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων, που να εξυπηρέτησε τα δικά μας συμφέροντα.
Μπορούμε να καταφέρουμε πολλά με όπλα μας την ταξική ενότητα και αλληλεγγύη. Τα επιχειρησιακά σωματεία που συντονίζουν τη δράση τους με το Συνδικάτο είναι δύναμη για κάθε εργαζόμενο που θέλει να αντιδράσει, να βγει στον αγώνα, να παλέψει για όσα του στερούν.
Το μεγάλο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη απέδειξε ότι όταν θέλουμε μπορούμε να γεμίσουμε τους δρόμους, να φοβίσουμε τους εκμεταλλευτές μας, να δείξουμε τη δύναμή μας.
Τώρα να κάνουμε το βήμα παραπάνω.
Να απεργήσουμε στις 27 Νοέμβρη. Να συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στις 11 πμ στην Ομόνοια.
Να πάμε με αποφάσεις όλων των Σωματείων, των παραρτημάτων του Συνδικάτου, των απεργιακών επιτροπών σε κάθε χώρο δουλειάς σε αυτή τη μεγάλη και κρίσιμη μάχη. Διοικητικά Συμβούλια και Γενικές Συνελεύσεις να πάρουν πάνω τους την οργάνωση της απεργίας. Να μπαίνει το πλαίσιο πάλης ολοκληρωμένο, μαζί με τα επιχειρησιακά αιτήματα σε κάθε ξενοδοχείο, σε κάθε επισιτιστικό κατάστημα.
Να διεκδικήσουμε:
ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης με επαναφορά στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς.
ΥΠΟΓΡΑΦΗ Κλαδικών Τοπικών Συλλογικών Συμβάσεων για Ξενοδοχεία, Επισιτισμό και Ζαχαρώδη με επαναφορά των βασικών μισθών και των δικαιωμάτων στα επίπεδα πριν από τις μειώσεις.
Να καταργηθούν άμεσα όλες οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και όλοι οι αντεργατικοί νομοί που τσακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος. Κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ. Άμεση αποκατάσταση των απωλειών, της 13ης και 14ης σύνταξης.
Κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία. Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ. Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης.
ΜΕΤΡΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Να σταματήσει η πολυαπασχόληση και η εντατικοποίηση, με προσλήψεις σε κάθε θέση και ειδικότητα.
Αμοιβή της πρακτικής άσκησης σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση, καθώς και δωρεάν μεταφορά ή διαμονή σε οικοτροφεία της κάθε σχολής.
Προσυγκέντρωση του κλάδου 10.30 στην πλ. Κάνιγγος
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 11 πμ στην Ομόνοια


27 Οκτ 2014

Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 26 Οκτώβρη η σύσκεψη που διοργάνωσε το Συνδικάτο με θέμα τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Στην αίθουσα του Σωματείου Εργαζομένων στο Ξενοδοχείο Royal Olympic που πήρε  την πρωτοβουλία όχι μόνο να γίνει αλλά και να φιλοξενήσει τη σύσκεψη, ήρθαν δεκάδες άνεργοι κι εργαζόμενοι που δουλεύουν  λίγες ώρες τη βδομάδα, συνάδελφοι από δουλεμπορικά συνεργεία, μαθητές σχολών του κλάδου που κάνουν πρακτική, καθώς και νέοι από προγράμματα ΟΑΕΔ.
Στην εισήγησή του ο πρόεδρος του Συνδικάτου αναφέρθηκε στις ελαστικές μορφές εργασίας, που στις αρχές της δεκαετίας αποτελούσαν τη μειοψηφία, ενώ σήμερα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κύρια μορφή απασχόλησης.
Τα παραδείγματα των
  • καμαριέρων στα περισσότερα μεγάλα κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας, που δουλεύουν ανασφάλιστες κι αμείβονται σαν ανειδίκευτες εργάτριες μέσα από δουλεμπορικά συνεργεία που δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία και τη συλλογική σύμβαση, ενώ όταν αρρωστήσουν δεν λαμβάνουν επίδομα ασθένειας, κι όταν μείνουν έγκυες χάνουν τη δουλειά τους 
  • σερβιτόρων, των μαγείρων, των εργαζομένων στη λάντζα που εργάζονται σαν εξτρά προσωπικό, ο καθένας σε διάφορα ξενοδοχεία, εστιατόρια και catering, περιμένοντας καθημερινά πάνω από ένα τηλέφωνο να τους καλέσουν για δουλειά. Πολλές φορές περιμένουν για βδομάδες ένα μεροκάματο, που και σε αυτούς δεν εφαρμόζεται καμιά συλλογική σύμβαση, δουλεύουν χωρίς ωράριο, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ασφάλιση, δεν έχουν «δικαίωμα» να αρρωστήσουν ούτε μέρα.
  • νέων εργαζόμενων, που εργάζονται χωρίς καμιά ουσιαστική εκπαίδευση σαν καταρτιζόμενοι ή πρακτικάριοι στις επιχειρήσεις του κλάδου, για ένα κομμάτι ψωμί, με λιγότερα κι από 400 ευρώ, που αν και δεν είναι εργαζόμενοι με δικαιώματα, δεν θεωρούνται άνεργοι και δεν παίρνουν ούτε επίδομα ανεργίας.
  • χιλιάδων εργαζόμενων εποχικών, που δουλεύουν για 4 με 5 μήνες το χρόνο, χωρίς ρεπό, κάθε μέρα, όλη μέρα, προσπαθώντας να επιβιώσουν στην καλύτερη περίπτωση με 5.000 ευρώ το χρόνο και επίδομα ανεργίας -κι όχι για όλους- 3 μήνες το χρόνο,
είναι χαρακτηριστικά της εικόνας του κλάδου του τουρισμού, που παρουσιάζει αυξημένα κέρδη για τα μονοπώλια και επιπλέον βάσανα για τους εργαζόμενους.
Κύριο σημείο της εισήγησης αποτέλεσαν οι αιτίες ύπαρξης και εφαρμογής αυτών των  μορφών εργασίας που  στερούν τη δυνατότητα για μια αξιοπρεπή ζωή; Αιτίες που βρίσκονται στην ΕΕ που θεσμοθετεί εδώ και πολλά χρόνια, υλοποιώντας όλες τις συνθήκες που έχουν στόχο να φτηνύνει η εργατική δύναμη, να γίνει πιο ανταγωνιστική η οικονομία των χωρών μελών σε σχέση με άλλες οικονομίες, όπου οι μισθοί και τα μεροκάματα είναι πολύ μικρότερα. Στους εργοδότες που τις επιλέγουν για να μην έχουν εργαζόμενους με δικαιώματα,  για να διατηρούν ένα καθεστώς ομηρίας, για να πιέζουν προς τα κάτω μισθούς και δικαιώματα σε όσους έχουν απομείνει με σταθερή δουλειά. Στους συνδικαλιστές τόσο στην Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού, όσο και σε μια σειρά σωματεία, που τις θεωρούν απαραίτητες για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των επιχειρήσεων. Και βέβαια οι κυβερνήσεις που τις νομοθετούν κατά παραγγελία των μεγαλοεργοδοτών, για μια άμεση προσαρμογή όσων συναποφάσισαν στα όργανα της ΕΕ.
Άρα το τί φταίει πρέπει να είναι για  τους εργαζόμενους καθαρό, αλλιώς δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αυτό, στο βαθμό που χρειάζεται για να αλλάξουν τα πράγματα.
Η γνώμη του Συνδικάτου είναι ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά. Το έχουμε άλλωστε σε κάποιο βαθμό αντιμετωπίσει με επιτυχία το προηγούμενο διάστημα, σε χώρους δουλειάς όπου συνολικά οι εργαζόμενοι, με όποια μορφή εργασίας κι αν δουλεύουν, κατάφεραν να επιβάλλουν δουλειά με δικαιώματα για όλους. (Πάρνηθα, Μετροπόλιταν κ.ά.)
Η εισήγηση κατέληξε ότι αυτό που χρειάζεται είναι:
  • ενημέρωση καλή, για το τί είναι αυτές οι μορφές, ποιον εξυπηρετούν, τί επιπτώσεις έχουν για όλους. Πρέπει να κατανοηθεί καλύτερα ότι η επίθεση που δεχόμαστε όλοι οι εργαζόμενοι, άνδρες και γυναίκες, παλιοί και νέοι, μόνιμοι και έκτακτοι, Έλληνες και μετανάστες, είναι τέτοια σε ένταση και μέγεθος που δεν μένει κανένας ανεπηρέαστος. Δεν μπορεί να είναι ασφαλής και σίγουρος, ούτε ακόμη κι αυτός που σήμερα έχει μια πιο «σταθερή» δουλειά.
  •  δυνατά, ισχυρά ταξικά σωματεία που θα αναλάβουν αυτή τη δουλειά.
  • να διώξουμε από τα σωματεία όσους συνδικαλιστές έχουν όχι μόνο συμβιβαστεί με αυτή την πραγματικότητα, αλλά παίζουν το ρόλο του ντίλερ για λογαριασμό της εργοδοσίας, προωθώντας αυτές τις μορφές εργασίας.
  • να οργανωθούν όλοι οι εργαζόμενοι από δουλεμπορικά, οι εξτρά, οι καταρτιζόμενοι από προγράμματα, οι εποχικοί στο κλαδικό Συνδικάτο και στα σωματεία που υπάρχουν σε χώρους δουλειάς.
  • και τέλος, να συμπληρωθεί το πλαίσιο πάλης που έχουμε με επιμέρους αιτήματα για όλους αυτούς τους εργαζόμενους.
Το κορυφαίο αίτημα του Συνδικάτου είναι σταθερή, μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους. Πίσω όμως από αυτό υπάρχουν μια σειρά ζητήματα που χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε άμεσα και γι’ αυτό απευθυνόμαστε σε κάθε εργατική οικογένεια αφού αυτή η μισοαπασχόληση δεν είναι παρά ανεργία ίσως στη χειρότερή της μορφή και βρίσκεται σε κάθε σπίτι. Δεν μπορεί να κλείνουμε τα μάτια στην σημερινή πραγματικότητα που θέλει χιλιάδες συναδέλφους να μην έχουν δικαίωμα στον αγώνα, στη διαμαρτυρία, στην απεργία. Να  πληρώνονται ακανόνιστα και καθυστερημένα, χωρίς άδεια, δώρα, χωρίς συντάξιμα ένσημα, με άθλιες και ανθυγιεινές συνθήκες.
Άρα πρώτα από όλα πρέπει να απαιτήσουμε:
  1. ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ
  2. Καμία απόλυση συμβασιούχων.
  3. Προσλήψεις σε όλους τους χώρους δουλειάς για την κάλυψη των μεγάλων κενών που υπάρχουν, σε θέσεις εργασίας μόνιμης, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
  4. Κατάργηση των δουλεμπορικών γραφείων, των ΚΕΚ και των ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ
  5. Ολα τα χρήματα, ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής τους που εισρέουν στον ΟΑΕΔ για την επιχορήγηση των επιχειρήσεων, να διατεθούν για την κάλυψη των αναγκών των ανέργων.
  6. Καταργηση όλων των διακρατικών συμφωνιών και των συνθηκών της ΕΕ που επιτρέπουν τη «διακίνηση» εργαζομένων με μισθούς από τις χώρες προέλευσης
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ και μέχρι να καταφέρουμε με τον αγώνα μας να τα καταργήσουμε:
  1. Κανενας εργαζόμενος να μην πληρώνεται κάτω από 751 ευρώ. Ο μισθός να δίνεται κάθε μήνα, από τον πρώτο μήνα.
  2. Πληρωμή όλων των επιδομάτων, υπερωριών, της νυχτερινής εργασίας.
  3. Καταβολή επιδόματος ανεργίας μετά το τέλος των προγραμμάτων.
  4. Δωρεάν μεταφορά με δωρεάν κάρτα για τις συγκοινωνίες προς και από τη δουλειά τους.
  5. Αδεια 2 μέρες το μήνα.
  6. Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν μέσω προγραμμάτων σε βαριές ανθυγιεινές εργασίες
  7. Αναγνωρίση συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών σε όλους τους εργαζόμενους των προγραμμάτων
  8. Κανένα πρόγραμμα ανεργίας, πρακτική άσκηση ή πρόγραμμα μαθητείας χωρίς συντάξιμα ένσημα.

Για τους εργαζόμενους που κάνουν πρακτική εξάσκηση:
  1. Εποπτεία ειδικών εκπαιδευτών με ευθύνη της κάθε σχολής στις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν σπουδαστές, ώστε να σταματήσει η χρησιμοποίηση των νέων σαν τζάμπα προσωπικό και να εκπαιδεύονται πάνω στο αντικείμενό τους.
  2. Αμοιβή της πρακτικής άσκησης σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση
  3. Δωρεάν μεταφορά ή διαμονή σε οικοτροφεία της κάθε σχολής
  4. Να παίρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ
  1. Eπίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλη την περίοδο της ανεργίας.
  2. Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ.
  3. Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
  4. Οσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  5. Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας και άλλων επιδομάτων (επισχεση κλπ), επέκτασή του σε όσους έκλεισαν τα μαγαζιά τους ή εργάζονται περιστασιακά.

Να επιμείνουμε σε αιτήματα που έχουν να κάνουν με τις οικογένειες των ανέργων ή των μισοαπασχολούμενων, όπως
  1. Κανέναν πλειστηριασμό σε σπίτι ανέργου.
  2. Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου.
  3. Μετακίνηση στις αστικές συγκοινωνίες με την κάρτα ανεργίας.
  4. Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσο καιρό κάποιος είναι άνεργος, ή μισοαπασχολούμενος
  5. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του από το κράτος.
  6. Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων.
  7. Πλήρη κάλυψη του κόστους των σπουδών για φοιτητές που οι γονείς τους είναι άνεργοι.
  8. Να αρθεί ο περιορισμός για τα παιδιά των ανέργων που δε γίνονται δεκτά σήμερα στους Παιδικούς Σταθμούς.

Να μην συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα για’ αυτό και καλούμε όλους να απορρίψουμε τον βάρβαρο καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που φέρνει μόνο φτώχεια, ανεργία, πολέμους και δυστυχία.
Να μη δεχτούμε να ζούμε σαν σύγχρονοι σκλάβοι. Γιατί υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσουμε μια ζωή με δικαιώματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, μιας και ο πλούτος που παράγουμε είναι τέτοιος που μπορεί να εξασφαλίσει σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους. Με μισθούς που θα καλύπτουν κάθε πλευρά της ζωής των οικογενειών μας., χωρίς διακρίσεις σε νέους και παλιούς, χωρίς διαχωρισμούς σε μόνιμους και έκτακτους.
Ο άνεργος δεν είναι παράσιτο ούτε φταίει για την ανεργία του. Παρασιτα είναι αυτοί που μας πετούν στην ανεργία. Και μόνο το γεγονός ότι φέτος ήρθαν τουρίστες διπλάσιοι από τον πληθυσμό της χώρας δείχνει ότι μπορούσαμε όλοι στον κλάδο να είχαμε μόνιμη δουλειά.
Η σταθερή δουλειά δεν είναι πολυτέλεια. Ούτε η λύση βρίσκεται στα απλήρωτα προγράμματα χωρίς τέλος.
Εμείς λέμε να δυναμώσει η αλληλεγγύη για να σπάσουμε τα δεσμά της σύγχρονης σκλαβιάς. Δεν είναι υπόθεση όσων σήμερα βρίσκονται σε δεινή θέση. Όποιος σήμερα γυρίζει την πλάτη του σε αυτό το πρόβλημα θα είναι αύριο αυτός αντιμέτωπος με αυτό. Κι αν δεν είναι ο ίδιος θα είναι το παιδί του.
Άρα απέναντι στην πολιτική που εκβιάζει να διαλέξουμε ανάμεσα στη δουλειά χωρίς δικαιώματα και στον εφιάλτη της ανεργίας.
Προτείνουμε:
  1. να πάρουμε το δρόμο της οργάνωσης στα σωματεία και στις επιτροπές ανέργων, το δρόμο του αγώνα για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, της πάλης για μια κοινωνία χωρίς ανεργία και εκμετάλλευση. Από αύριο να ξεκινήσουμε εκστρατεία καταγραφής και εγγραφής στο Συνδικάτο όλων των εργαζομένων με ελαστικές μορφές εργασίας, από όλους τους χώρους δουλειάς.
  2. Την Τετάρτη 29/10 στη Συνένετυξη Τύπου που θα δώσουμε στα γραφεία του ΠΑΜΕ στις 11 το πρωί, να αναδείξουμε το ζήτημα που σήμερα συζητάμε και τα αιτήματα που θα βάλλουμε.
  3. Να ακουστεί πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά η φωνή μας την 1η Νοέμβρη, στις 12μμ στο Σύνταγμα στο Πανελλαδικό Συλαλητήριο του ΠΑΜΕ, στην 24ωρη Απεργία του κλάδου, ιδιαίτερα μαζί με όλους όσους είναι άνεργοι, μισοαπασχολούμενοι.
  4. Να πάμε πριν από την Πανελλαδική Απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ στις 27 Νοεμβρη, σε παρέμβαση στο Υπουργείο Εργασίας, με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων από δουλεμπορικά συνεργεία, των εξτρά, των καταρτιζόμενων και των εποχικών, καταθέτοντας τα αιτήματα που σήμερα θα καταλήξουμε.
  5. Μέσα στο Δεκέμβρη το Συνδικάτο και τα επιχειρησιακά Σωματεία να πραγματοποιήσουν εκδήλωση για όλα τα παιδιά των ανέργων και των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Ακολουθεί σε μορφή pdf η τοποθέτηση του προέδρου του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Royal Olympic Σπύρου Πετρολέκα Τοποθέτηση-Προέδρου-Σωματείου-Royal-Olympic-.pdf

22 Οκτ 2014

Προνόμια με το τσουβάλι στις επιχειρήσεις του Τουρισμού

Στο συνέδριο του ΣΕΤΕ μίλησε χτες ο Αντ. Σαμαράς, ενώ νωρίτερα συναντήθηκε με εκπρόσωπο της TUI
Από παλιότερη κινητοποίηση των ξενοδοχοϋπάλληλων της Αττικής
Διαβεβαιώσεις στα μονοπώλια του τουριστικού κλάδου ότι η κυβέρνηση θα κάνει το παν για να τους ανοίξει νέα πεδία κερδοφορίας έδωσε, χτες βράδυ, ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, κλείνοντας τις εργασίες συνεδρίου τουΣυνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ).
Απαρίθμησε συγκεκριμένους υποτομείς όπου τα αστικά επιτελεία αναπτύσσουν σχέδια περαιτέρω ανάπτυξης, όπως ο ιατρικός και θρησκευτικός τουρισμός, η παραθεριστική κατοικία,η ανάπτυξη υποδομών στα νησιά, ώστε να φιλοξενούνται κάθε χρόνο χιλιάδες σκάφη αναψυχής.
Με αποφθέγματα του τύπου «ο Τουρισμός μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή ώστε να βγούμε από την κρίση και να μπούμε στην ανάπτυξη», επιχείρησε να κοροϊδέψει τα πλατιά λαϊκά στρώματα ότι από τα κέρδη που αναμένει το μεγάλο κεφάλαιο, θα ωφεληθούν επίσης οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες και εργαζόμενοι.
Υποστήριξε χαρακτηριστικά ότι με την ανάπτυξη του τουρισμού που οραματίζεται, θα ευνοηθούν η αγροτική παραγωγή και η μεταποίηση, ακόμα και ο τομέας κατασκευής γιοτ, την ώρα που στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου συρρικνώνεται η ναυπηγοεπισκευαστική βάση της χώρας και οι φτωχομεσαίοι αγρότες αφανίζονται μαζικά.
Επιπλέον, ο πρωθυπουργός αποσιώπησε το γεγονός ότι όλη αυτή η τουριστική ανάπτυξη χτίζεται πάνω σε συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους του κλάδου, με δουλειά ήλιο με ήλιο, μισθούς εξευτελιστικούς και ανύπαρκτα δικαιώματα. Οπως επίσης δεν είπε κουβέντα για το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει πλέον δεκάρα έστω και για λίγες μέρες διακοπών.
Η κυβέρνηση εστιάζει σε επιπλέον «ζεστό» χρήμα, νέες φοροαπαλλαγές, «κοινωνική γαλήνη», συνέχιση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων του Τουρισμού. Αλλωστε, ο Τουρισμός συγκαταλέγεται στους προς ενίσχυση επιχειρηματικούς κλάδους, σύμφωνα με το λεγόμενο «Νέο Εθνικό Αναπτυξιακό Πρότυπο». Σε αυτό το πλαίσιο και για τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους προβλέπονται νέες κρατικές ενισχύσεις μέσω του «Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης» (όπως ονομάζεται το νέο ΕΣΠΑ) για την περίοδο 2014 - 2020.
Ενδεικτικά ως προς αυτά είναι τα όσα είπε προχτές στο συνέδριο του ΣΕΤΕ ο υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Δένδιας. Επέμεινε ότι «το τουριστικό προϊόν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως το πλέον εξαγώγιμο εθνικό προϊόν και ως τέτοιο να προστατεύεται. Εχουμε δεσμευθεί, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, για ενιαίο φορολογικό συντελεστή 15% στις επιχειρήσεις, δέσμευση που θα τηρηθεί».
Χαρακτηριστική ήταν και η τοποθέτηση της υπουργού Τουρισμού, Ολγας Κεφαλογιάννη, ότι «απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων» της κυβέρνησης για αύξηση του τουρισμού και νέες επενδύσεις είναι «η πολιτική σταθερότητα, η κοινωνική γαλήνη, η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων».
Πανηγυρίζει και η TUI
Αυτά λίγο - πολύ συζητήθηκαν και νωρίτερα χτες το πρωί, στη συνάντηση του Αντ. Σαμαρά στο Μέγαρο Μαξίμου με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ταξιδιωτικής εταιρείας «TUI Travel PLC», Peter Long, και την Ολγα Κεφαλογιάννη, όπου σχεδόν πανηγύριζαν για την κατακόρυφη αύξηση του κύκλου εργασιών των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό τομέα.
Στις δηλώσεις τους μετά τη συνάντηση, ο Long έσπευσε να συγχαρεί την κυβέρνηση γιατί «έχει καταφέρει πολλά στο επίπεδο της πολιτικής σταθερότητας, κάτι που είναι πολύ σημαντικό». «Η οικονομία της χώρας βρίσκεται πλέον σε μία δυνατή και θετική τροχιά ανάπτυξης και πιστεύω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον τουρισμό», πρόσθεσε, αναγνωρίζοντας τα οφέλη για τους μεγαλοκαρχαρίες του κλάδου.
Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι «στην TUI πετύχαμε φέτος δυνατά αποτελέσματα και ο αριθμός των πελατών μας που επισκέφθηκαν φέτος την Ελλάδα αυξήθηκε κατά 10%. Διατηρούμε πολύ στενές σχέσεις συνεργασίας με την υπουργό και βλέπουμε ευκαιρίες για περαιτέρω ανάπτυξη. Ελπίζουμε πραγματικά ότι θα είμαστε σε θέση να αυξήσουμε και πάλι τον αριθμό των επισκεπτών το 2015 σε αντίστοιχο επίπεδο της τάξης του 10%, ποσοστό το οποίο πετύχαμε και φέτος».
Από την πλευρά της, η Ολγα Κεφαλογιάννη υποστήριξε ότι «η μεγάλη επιτυχία του ελληνικού τουρισμού έχει βασιστεί πάνω σε εξαιρετικές συνεργασίες που έχουμε με τους μεγάλους τουριστικούς πράκτορες του εξωτερικού (...) Οι προσπάθειές μας επικεντρώνονται πρώτα απ' όλα στο να επεκτείνουμε την τουριστική περίοδο. Να δώσουμε δυνατότητες και σε άλλες Περιφέρειες της χώρας "να μπουν στο παιχνίδι" του τουρισμού».

πηγη

1 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ – ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ


  • Πάνω από 650 σωματεία και φορείς σε όλη τη χώρα
  • 14 επιχειρησιακά Σωματεία Ξενοδοχείων και Επισιτισμού στην Αττική
  • 15 κλαδικά Συνδικάτα Ξενοδοχείων και Επισιτισμού από όλη την Ελλάδα
καλούν με αποφάσεις Διοικητικών Συμβουλίων και Γενικών Συνελεύσεων
σε συμμετοχή στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη.
ΚΑΝΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ να μη

21 Οκτ 2014

θεατρικό παιχνίδι για παιδιά



Μετά από την καλοκαιρινή ανάπαυλα το θεατρικό παιχνίδι για τα παιδιά των συναδέλφων – εργαζόμενων και άνεργων – ξεκίνησε.

Κάθε Κυριακή στις 5 το απόγευμα στον χώρο του Σωματείου Εργαζομένων Royal Olympic (Καλλιρόης 4 και Λεμπέση, στάση Μετρό Ακρόπολη).

Σας περιμένουμε όλους εκεί!