Γιατί ο Βρούτσης πήγε, δήθεν, κόντρα στα συμφέροντα των αφεντικών και επέβαλλε «υψηλό» πρόστιμο στην αδήλωτη εργασία;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: γιατί πολιτικά τους έκλεισε το μάτι (σε εργοδότες) με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, δίνοντάς τους μάλιστα ανοχή-περίοδο εναρμονισμού ενός ολόκληρου μήνα (από 19/08/2013 έως 15/09/2013) και με πολύ απλά ελληνικά τους προέτρεψε «κάντε μια τυπική, ελάχιστα νόμιμη πρόσληψη των εργαζομένων σας, να φαίνεται ότι συμμορφώνεστε, ότι μειώνεται τάχα και η ανεργία και η αδήλωτη εργασία (δηλαδή αποκλειστικά και μόνο η ανασφάλιστη εργασία) και παράλληλα η μνημονιακή εργατική νομοθεσία έχει φροντίσει να σας παρέχει εκατό λύσεις ώστε να παρανομείτε νόμιμα και ασφαλισμένα, με την απάτη του εργοσήμου των 5 ευρώ, με την ψευδο-αυτοαπασχόληση, με την fake εκ περιτροπής εργασία, με την ψευδο-μερική απασχόληση, με την απλήρωτη υπερωρία και την εργασία σε άλλη μέρα (48ωρη προθεσμία να δηλωθεί η αλλαγή στο πρόγραμμα εργασίας σε ημέρες και ώρες) ακόμη δε και με την ουσιαστική ατιμωρησία για την μη καταβολή δεδουλευμένων μέχρι και 15 μήνες».....
....Για τους εργοδότες, που είτε είναι μπουνταλάδες, είτε ακραία αποθρασυνθέντες, το πρόστιμο των 10.550 ευρώ είναι (εκτός από χάδι), ένα παράσημο για την βαρεία αμέλειά τους, ενώ ο μιντιακός ντόρος για τα δήθεν μεγάλα και αυστηρά πρόστιμα λειτουργεί μάλλον σαν προπαγάνδα ενημέρωσης-συμμόρφωσης-προσανατολισμού στην μερικώς και πλημμελώς δηλωμένη εργασία, η οποία αναμένεται μετά βεβαιότητας να εκτιναχθεί στο άμεσο μέλλον και να πλήξει ανεπανόρθωτα τα έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές και φόρους.
Το είδος της αδήλωτης εργασίας που κυριαρχεί είναι αυτό της ανασφάλιστης εργασίας (59%) και η μη έκδοση εργοσήμου (10%),
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί πολύ απλά η αποτελεσματικότητα των ελέγχων κρίνεται από τους ίδιους τους εργοδότες ως καθόλου ικανοποιητική (37%) ή λίγο ικανοποιητική (σε ποσοστό 35%). Μάλιστα, η αύξηση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων θεωρείται ως ο σημαντικότερος τρόπος αντιμετώπισης του φαινομένου της αδήλωτης εργασίας και όχι η μείωση των εισφορών ή άλλα οικονομικής φύσης κίνητρα.
Όλα αυτά συμβαίνουν λόγω της ακλόνητης πεποίθησης των ελίτ ότι η εργασία είναι αποκλειστικά κόστος και το εργατικό κόστος (έμμεσο ή άμεσο) ευθύνεται για όλα τα δεινά της οικονομίας και της αγοράς εργασίας. Δεν χρειάζεται να επαναλάβει κανείς σε ώτα μη ακουόντων τα επιχειρήματα σύμφωνα με τα οποία αυτή η άποψη είναι επιστημονικά λανθασμένη και κοινωνικά καταστροφική.
Αρκεί μόνον να υπογραμμιστεί η πλήρης συμφωνία των συντακτών της έρευνας του Υπουργείου εργασίας (ΣΕΠΕ, 2012) με τις απόψεις των εργαζομένων και μάλιστα με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό λόγο. Διαβάζουμε στην σελίδα 16 της έρευνας αυτολεξεί τα εξής:
«Συγχρόνως έχει σταθεροποιηθεί, μέσω, κυρίως, των αναλύσεων του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως, η προσέγγιση ότι το κόστος εργασίας είναι υψηλό στην Ελλάδα και ότι η αδήλωτη απασχόληση είναι η απόδειξη αυτού του γεγονότος. Με αυτό τον τρόπο νομιμοποιείται η πολιτική μείωσης του κόστους εργασίας, ακόμη και με παράνομα μέσα και επιπλέον αυτό το επιχείρημα ενσωματώνεται στην υποστήριξη μιας οικονομικής στρατηγικής, η οποία συνδέει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας με τη συγκράτηση του εργατικού κόστους και τον υποτιθέμενο κύκλο, κερδοφορία, επενδύσεις, απασχόληση και ανταγωνιστικότητα, που δεν φαίνεται ποτέ να ολοκληρώνεται. Βυθίζεται έτσι η προσέγγιση του διαρθρωτικού προβλήματος της οικονομίας, στη στήριξη μιας παρωχημένης παραγωγικής δομής, σε συνδυασμό με τη μείωση της φορολογίας και την αυξανόμενη επιδότηση των επενδύσεων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου