Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 26 Οκτώβρη η σύσκεψη που διοργάνωσε το Συνδικάτο με θέμα τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Στην αίθουσα του Σωματείου Εργαζομένων στο Ξενοδοχείο Royal Olympic που πήρε  την πρωτοβουλία όχι μόνο να γίνει αλλά και να φιλοξενήσει τη σύσκεψη, ήρθαν δεκάδες άνεργοι κι εργαζόμενοι που δουλεύουν  λίγες ώρες τη βδομάδα, συνάδελφοι από δουλεμπορικά συνεργεία, μαθητές σχολών του κλάδου που κάνουν πρακτική, καθώς και νέοι από προγράμματα ΟΑΕΔ.

Στην εισήγησή του ο πρόεδρος του Συνδικάτου αναφέρθηκε στις ελαστικές μορφές εργασίας, που στις αρχές της δεκαετίας αποτελούσαν τη μειοψηφία, ενώ σήμερα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κύρια μορφή απασχόλησης.

Τα παραδείγματα των

• καμαριέρων στα περισσότερα μεγάλα κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας, που δουλεύουν ανασφάλιστες κι αμείβονται σαν ανειδίκευτες εργάτριες μέσα από δουλεμπορικά συνεργεία που δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία και τη συλλογική σύμβαση, ενώ όταν αρρωστήσουν δεν λαμβάνουν επίδομα ασθένειας, κι όταν μείνουν έγκυες χάνουν τη δουλειά τους 
• σερβιτόρων, των μαγείρων, των εργαζομένων στη λάντζα που εργάζονται σαν εξτρά προσωπικό, ο καθένας σε διάφορα ξενοδοχεία, εστιατόρια και catering, περιμένοντας καθημερινά πάνω από ένα τηλέφωνο να τους καλέσουν για δουλειά. Πολλές φορές περιμένουν για βδομάδες ένα μεροκάματο, που και σε αυτούς δεν εφαρμόζεται καμιά συλλογική σύμβαση, δουλεύουν χωρίς ωράριο, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ασφάλιση, δεν έχουν «δικαίωμα» να αρρωστήσουν ούτε μέρα.
• νέων εργαζόμενων, που εργάζονται χωρίς καμιά ουσιαστική εκπαίδευση σαν καταρτιζόμενοι ή πρακτικάριοι στις επιχειρήσεις του κλάδου, για ένα κομμάτι ψωμί, με λιγότερα κι από 400 ευρώ, που αν και δεν είναι εργαζόμενοι με δικαιώματα, δεν θεωρούνται άνεργοι και δεν παίρνουν ούτε επίδομα ανεργίας.
• χιλιάδων εργαζόμενων εποχικών, που δουλεύουν για 4 με 5 μήνες το χρόνο, χωρίς ρεπό, κάθε μέρα, όλη μέρα, προσπαθώντας να επιβιώσουν στην καλύτερη περίπτωση με 5.000 ευρώ το χρόνο και επίδομα ανεργίας -κι όχι για όλους- 3 μήνες το χρόνο,

είναι χαρακτηριστικά της εικόνας του κλάδου του τουρισμού, που παρουσιάζει αυξημένα κέρδη για τα μονοπώλια και επιπλέον βάσανα για τους εργαζόμενους.

Κύριο σημείο της εισήγησης αποτέλεσαν οι αιτίες ύπαρξης και εφαρμογής αυτών των  μορφών εργασίας που  στερούν τη δυνατότητα για μια αξιοπρεπή ζωή; Αιτίες που βρίσκονται στην ΕΕ που θεσμοθετεί εδώ και πολλά χρόνια, υλοποιώντας όλες τις συνθήκες που έχουν στόχο να φτηνύνει η εργατική δύναμη, να γίνει πιο ανταγωνιστική η οικονομία των χωρών μελών σε σχέση με άλλες οικονομίες, όπου οι μισθοί και τα μεροκάματα είναι πολύ μικρότερα. Στους εργοδότες που τις επιλέγουν για να μην έχουν εργαζόμενους με δικαιώματα,  για να διατηρούν ένα καθεστώς ομηρίας, για να πιέζουν προς τα κάτω μισθούς και δικαιώματα σε όσους έχουν απομείνει με σταθερή δουλειά. Στους συνδικαλιστές τόσο στην Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού, όσο και σε μια σειρά σωματεία, που τις θεωρούν απαραίτητες για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των επιχειρήσεων. Και βέβαια οι κυβερνήσεις που τις νομοθετούν κατά παραγγελία των μεγαλοεργοδοτών, για μια άμεση προσαρμογή όσων συναποφάσισαν στα όργανα της ΕΕ.

Άρα το τί φταίει πρέπει να είναι για  τους εργαζόμενους καθαρό, αλλιώς δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αυτό, στο βαθμό που χρειάζεται για να αλλάξουν τα πράγματα.

Η γνώμη του Συνδικάτου είναι ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά. Το έχουμε άλλωστε σε κάποιο βαθμό αντιμετωπίσει με επιτυχία το προηγούμενο διάστημα, σε χώρους δουλειάς όπου συνολικά οι εργαζόμενοι, με όποια μορφή εργασίας κι αν δουλεύουν, κατάφεραν να επιβάλλουν δουλειά με δικαιώματα για όλους. (Πάρνηθα, Μετροπόλιταν κ.ά.)

Η εισήγηση κατέληξε ότι αυτό που χρειάζεται είναι:

• ενημέρωση καλή, για το τί είναι αυτές οι μορφές, ποιον εξυπηρετούν, τί επιπτώσεις έχουν για όλους. Πρέπει να κατανοηθεί καλύτερα ότι η επίθεση που δεχόμαστε όλοι οι εργαζόμενοι, άνδρες και γυναίκες, παλιοί και νέοι, μόνιμοι και έκτακτοι, Έλληνες και μετανάστες, είναι τέτοια σε ένταση και μέγεθος που δεν μένει κανένας ανεπηρέαστος. Δεν μπορεί να είναι ασφαλής και σίγουρος, ούτε ακόμη κι αυτός που σήμερα έχει μια πιο «σταθερή» δουλειά.
•  δυνατά, ισχυρά ταξικά σωματεία που θα αναλάβουν αυτή τη δουλειά.
• να διώξουμε από τα σωματεία όσους συνδικαλιστές έχουν όχι μόνο συμβιβαστεί με αυτή την πραγματικότητα, αλλά παίζουν το ρόλο του ντίλερ για λογαριασμό της εργοδοσίας, προωθώντας αυτές τις μορφές εργασίας.
• να οργανωθούν όλοι οι εργαζόμενοι από δουλεμπορικά, οι εξτρά, οι καταρτιζόμενοι από προγράμματα, οι εποχικοί στο κλαδικό Συνδικάτο και στα σωματεία που υπάρχουν σε χώρους δουλειάς.
• και τέλος, να συμπληρωθεί το πλαίσιο πάλης που έχουμε με επιμέρους αιτήματα για όλους αυτούς τους εργαζόμενους.

Το κορυφαίο αίτημα του Συνδικάτου είναι σταθερή, μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους. Πίσω όμως από αυτό υπάρχουν μια σειρά ζητήματα που χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε άμεσα και γι’ αυτό απευθυνόμαστε σε κάθε εργατική οικογένεια αφού αυτή η μισοαπασχόληση δεν είναι παρά ανεργία ίσως στη χειρότερή της μορφή και βρίσκεται σε κάθε σπίτι. Δεν μπορεί να κλείνουμε τα μάτια στην σημερινή πραγματικότητα που θέλει χιλιάδες συναδέλφους να μην έχουν δικαίωμα στον αγώνα, στη διαμαρτυρία, στην απεργία. Να  πληρώνονται ακανόνιστα και καθυστερημένα, χωρίς άδεια, δώρα, χωρίς συντάξιμα ένσημα, με άθλιες και ανθυγιεινές συνθήκες.

Άρα πρώτα από όλα πρέπει να απαιτήσουμε:

1. ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ
2. Καμία απόλυση συμβασιούχων.
3. Προσλήψεις σε όλους τους χώρους δουλειάς για την κάλυψη των μεγάλων κενών που υπάρχουν, σε θέσεις εργασίας μόνιμης, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
4. Κατάργηση των δουλεμπορικών γραφείων, των ΚΕΚ και των ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ
5. Ολα τα χρήματα, ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής τους που εισρέουν στον ΟΑΕΔ για την επιχορήγηση των επιχειρήσεων, να διατεθούν για την κάλυψη των αναγκών των ανέργων.
6. Καταργηση όλων των διακρατικών συμφωνιών και των συνθηκών της ΕΕ που επιτρέπουν τη «διακίνηση» εργαζομένων με μισθούς από τις χώρες προέλευσης

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ και μέχρι να καταφέρουμε με τον αγώνα μας να τα καταργήσουμε:

1. Κανενας εργαζόμενος να μην πληρώνεται κάτω από 751 ευρώ. Ο μισθός να δίνεται κάθε μήνα, από τον πρώτο μήνα.
2. Πληρωμή όλων των επιδομάτων, υπερωριών, της νυχτερινής εργασίας.
3. Καταβολή επιδόματος ανεργίας μετά το τέλος των προγραμμάτων.
4. Δωρεάν μεταφορά με δωρεάν κάρτα για τις συγκοινωνίες προς και από τη δουλειά τους.
5. Αδεια 2 μέρες το μήνα.
6. Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν μέσω προγραμμάτων σε βαριές ανθυγιεινές εργασίες
7. Αναγνωρίση συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών σε όλους τους εργαζόμενους των προγραμμάτων
8. Κανένα πρόγραμμα ανεργίας, πρακτική άσκηση ή πρόγραμμα μαθητείας χωρίς συντάξιμα ένσημα.

Για τους εργαζόμενους που κάνουν πρακτική εξάσκηση:

1. Εποπτεία ειδικών εκπαιδευτών με ευθύνη της κάθε σχολής στις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν σπουδαστές, ώστε να σταματήσει η χρησιμοποίηση των νέων σαν τζάμπα προσωπικό και να εκπαιδεύονται πάνω στο αντικείμενό τους.
2. Αμοιβή της πρακτικής άσκησης σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση
3. Δωρεάν μεταφορά ή διαμονή σε οικοτροφεία της κάθε σχολής
4. Να παίρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

1. Eπίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλη την περίοδο της ανεργίας.
2. Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ.
3. Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
4. Οσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
5. Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας και άλλων επιδομάτων (επισχεση κλπ), επέκτασή του σε όσους έκλεισαν τα μαγαζιά τους ή εργάζονται περιστασιακά.

Να επιμείνουμε σε αιτήματα που έχουν να κάνουν με τις οικογένειες των ανέργων ή των μισοαπασχολούμενων, όπως

1. Κανέναν πλειστηριασμό σε σπίτι ανέργου.
2. Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου.
3. Μετακίνηση στις αστικές συγκοινωνίες με την κάρτα ανεργίας.
4. Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσο καιρό κάποιος είναι άνεργος, ή μισοαπασχολούμενος
5. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του από το κράτος.
6. Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων.
7. Πλήρη κάλυψη του κόστους των σπουδών για φοιτητές που οι γονείς τους είναι άνεργοι.
8. Να αρθεί ο περιορισμός για τα παιδιά των ανέργων που δε γίνονται δεκτά σήμερα στους Παιδικούς Σταθμούς.

Να μην συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα για’ αυτό και καλούμε όλους να απορρίψουμε τον βάρβαρο καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που φέρνει μόνο φτώχεια, ανεργία, πολέμους και δυστυχία.

Να μη δεχτούμε να ζούμε σαν σύγχρονοι σκλάβοι. Γιατί υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσουμε μια ζωή με δικαιώματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, μιας και ο πλούτος που παράγουμε είναι τέτοιος που μπορεί να εξασφαλίσει σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους. Με μισθούς που θα καλύπτουν κάθε πλευρά της ζωής των οικογενειών μας., χωρίς διακρίσεις σε νέους και παλιούς, χωρίς διαχωρισμούς σε μόνιμους και έκτακτους.

Ο άνεργος δεν είναι παράσιτο ούτε φταίει για την ανεργία του. Παρασιτα είναι αυτοί που μας πετούν στην ανεργία. Και μόνο το γεγονός ότι φέτος ήρθαν τουρίστες διπλάσιοι από τον πληθυσμό της χώρας δείχνει ότι μπορούσαμε όλοι στον κλάδο να είχαμε μόνιμη δουλειά.

Η σταθερή δουλειά δεν είναι πολυτέλεια. Ούτε η λύση βρίσκεται στα απλήρωτα προγράμματα χωρίς τέλος.

Εμείς λέμε να δυναμώσει η αλληλεγγύη για να σπάσουμε τα δεσμά της σύγχρονης σκλαβιάς. Δεν είναι υπόθεση όσων σήμερα βρίσκονται σε δεινή θέση. Όποιος σήμερα γυρίζει την πλάτη του σε αυτό το πρόβλημα θα είναι αύριο αυτός αντιμέτωπος με αυτό. Κι αν δεν είναι ο ίδιος θα είναι το παιδί του.

Άρα απέναντι στην πολιτική που εκβιάζει να διαλέξουμε ανάμεσα στη δουλειά χωρίς δικαιώματα και στον εφιάλτη της ανεργίας.

Προτείνουμε:

1. να πάρουμε το δρόμο της οργάνωσης στα σωματεία και στις επιτροπές ανέργων, το δρόμο του αγώνα για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, της πάλης για μια κοινωνία χωρίς ανεργία και εκμετάλλευση. Από αύριο να ξεκινήσουμε εκστρατεία καταγραφής και εγγραφής στο Συνδικάτο όλων των εργαζομένων με ελαστικές μορφές εργασίας, από όλους τους χώρους δουλειάς.
2. Την Τετάρτη 29/10 στη Συνένετυξη Τύπου που θα δώσουμε στα γραφεία του ΠΑΜΕ στις 11 το πρωί, να αναδείξουμε το ζήτημα που σήμερα συζητάμε και τα αιτήματα που θα βάλλουμε.
3. Να ακουστεί πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά η φωνή μας την 1η Νοέμβρη, στις 12μμ στο Σύνταγμα στο Πανελλαδικό Συλαλητήριο του ΠΑΜΕ, στην 24ωρη Απεργία του κλάδου, ιδιαίτερα μαζί με όλους όσους είναι άνεργοι, μισοαπασχολούμενοι.
4. Να πάμε πριν από την Πανελλαδική Απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ στις 27 Νοεμβρη, σε παρέμβαση στο Υπουργείο Εργασίας, με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων από δουλεμπορικά συνεργεία, των εξτρά, των καταρτιζόμενων και των εποχικών, καταθέτοντας τα αιτήματα που σήμερα θα καταλήξουμε.
5. Μέσα στο Δεκέμβρη το Συνδικάτο και τα επιχειρησιακά Σωματεία να πραγματοποιήσουν εκδήλωση για όλα τα παιδιά των ανέργων και των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Ακολουθεί σε μορφή pdf η τοποθέτηση του προέδρου του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Royal Olympic Σπύρου Πετρολέκα Τοποθέτηση-Προέδρου-Σωματείου-Royal-Olympic-.pdf